جهانْ غم نیرزد به شادی گرای

جهانْ غم نیرزد به شادی گرای
نه کز بهرِ غم کرده‌اند این سرای

جهان از پی شادی و دلخوشی‌ست
نه از بهر بیداد و محنت‌کِشی‌ست

چه باید به خود بر ستم داشتن
همه‌ساله خود را به غم داشتن

بدانچ آدمی را بوَد دسترس
بکوشیم تا خوش برآید نفَس

دمی را که سرمایه از زندگی‌ست
به تلخی سپردن نه فرخندگی‌ست


نظامی