تویی که کعبهٔ عشقی ، تویی تو معبودم

تویی که کعبهٔ عشقی ، تویی تو معبودم
تمـام  بود و  نبـودم  ،  طوافِ مقصـودم

دلم برای نگاهت  ، غمین و دلتنگ است
فقط به یک نظـر از تو دوباره خشنودم

دلیـل هستـیِ من شد ، شَـرار آشوبت
بدونِ  یاد تـو  یک  لحظـه هم نیاسـودم

به شـوق  دیـدن تو  ،  دل زدم به دریا و
شبیـه  کشتـی در گِل  نشستـه  فرسودم

تنم  بدون  تو  مثل کویرِ بی جان است
ولی  کنـار  تـو  یک  جنگلِ  مـه  آلـودم

هدف برای رسیـدن  تویی در این قصـه
که  کوچـه های دلت را پیـاده ، پیمودم

شبی به حال خرابم سری بزن ای عشق
اگر چه  در  نظـرت از زمـانه  مطـرودم