چه محفل آرائی چه شیرین سخنی

چه محفل آرائی چه شیرین سخنی
نمی کنم باورکه مهمان منی

نمی کنم باورکه با خنده ی خود
سکوتِ سنگین را چنین می شکنی

قدم نهادی، در خانه ی من
شد تاز تو روشن، کاشانه ی من

سبو بیفکن، پیاله بشکن که باده مستی ندهد
خوشا به حالی، که خود مجالی ،به می پرستی ندهد

تو نورِ چشمان منی، بر دو چشمم قدمت
مرو از این خانه مرو تا نمیرم زغمت...

🍃🌸#سیمین بهبهانی