🔰معرفی کتاب : توتالیتاریسم
🔰معرفی کتاب : توتالیتاریسم
✍نوشته : هانا آرنت
کتاب که ترجمه بخش سوم کتاب "خاستگاه های توتالیتاریسم" است،تلاش می کند با بررسی دو نمونه از نظام های توتالیتر یا تمامیت خواه (نازیسم و استالینیسیسم) به چگونگی استقرار این نظام‌ها و مشروعیت یافتن آن ها بپردازد.
آرنت کتابش را با تحلیل روی به وجود آمدن یهودی ستیزی در اروپا آغاز می کند و به چگونگی رشد و نمو این جنبش می پردازد.او به اهمیت توده ها و اتحادی که میان اوباش و نخبگان در زمان استقرار حکومت های توتالیتر به وجود می آید اشاره می کند و به روش های تبلیغاتی و سازمانی این حکومت ها برای ماندگاریشان می پردازد.
در کل می توان گفت که کتاب حاضر از این می پرسد که حکومت های توتالیتر چه هستند؟چگونه رخ می دهند؟و چگونه دوام می آورند؟
در بخشی از کتاب می خوانیم :
مهم ترین خصلتی که می توان به جنبش های توتالیتر نسبت داد،آن است که این جنبش ها به سرعت فراموش می شوند و به آسانی می توان چیز دیگری به جای آن ها برقرار کرد. این قضیه در مورد کیفیت شهرت رهبران این جنبش ها،مصداق بیشتری دارد.این قضیه در مورد هیتلر نیز صدق می کند؛کسی که در زمان زندگیش،چنان جاذبه ای اعمال کرده بود که هیچ کسی در برابر آن مصون نبود.حال آن که امروزه،هیتلر پس از شکست و مرگش،چنان از یادها رفته است که حتی در میان گروه های نوفاشیست و نونازی پس از جنگ نیز چندان نقش مهمی نمی تواند داشته باشد.
این ناپایداری،با بی‌ثباتی معروف توده ها،بی ارتباط نیست.همین ناپایداری شدید،تصدیق دلخوش کننده ای است برای این رهبران مرده که چه خوب توانسته اند رعایایشان را به ویروس خاص توتالیتر آلوده کنند.بنابراین خطاست اگر چنین پنداریم که ناپایداری و فراموشکاری توده ها،بر این دلالت می کنند که آن ها از وهم توتالیتر بیرون آمده اند.خطای جدی تر این خواهد بود که به خاطر این ناپایداری، فراموش کنیم که رژیم های توتالیتر،تا زمانی که بر اریکه قدرتند،و رهبران توتالیتر تا هنگامی که زنده اند،از پشتیبانی توده ای برخوردارند.
✍نوشته : هانا آرنت
کتاب که ترجمه بخش سوم کتاب "خاستگاه های توتالیتاریسم" است،تلاش می کند با بررسی دو نمونه از نظام های توتالیتر یا تمامیت خواه (نازیسم و استالینیسیسم) به چگونگی استقرار این نظام‌ها و مشروعیت یافتن آن ها بپردازد.
آرنت کتابش را با تحلیل روی به وجود آمدن یهودی ستیزی در اروپا آغاز می کند و به چگونگی رشد و نمو این جنبش می پردازد.او به اهمیت توده ها و اتحادی که میان اوباش و نخبگان در زمان استقرار حکومت های توتالیتر به وجود می آید اشاره می کند و به روش های تبلیغاتی و سازمانی این حکومت ها برای ماندگاریشان می پردازد.
در کل می توان گفت که کتاب حاضر از این می پرسد که حکومت های توتالیتر چه هستند؟چگونه رخ می دهند؟و چگونه دوام می آورند؟
در بخشی از کتاب می خوانیم :
مهم ترین خصلتی که می توان به جنبش های توتالیتر نسبت داد،آن است که این جنبش ها به سرعت فراموش می شوند و به آسانی می توان چیز دیگری به جای آن ها برقرار کرد. این قضیه در مورد کیفیت شهرت رهبران این جنبش ها،مصداق بیشتری دارد.این قضیه در مورد هیتلر نیز صدق می کند؛کسی که در زمان زندگیش،چنان جاذبه ای اعمال کرده بود که هیچ کسی در برابر آن مصون نبود.حال آن که امروزه،هیتلر پس از شکست و مرگش،چنان از یادها رفته است که حتی در میان گروه های نوفاشیست و نونازی پس از جنگ نیز چندان نقش مهمی نمی تواند داشته باشد.
این ناپایداری،با بی‌ثباتی معروف توده ها،بی ارتباط نیست.همین ناپایداری شدید،تصدیق دلخوش کننده ای است برای این رهبران مرده که چه خوب توانسته اند رعایایشان را به ویروس خاص توتالیتر آلوده کنند.بنابراین خطاست اگر چنین پنداریم که ناپایداری و فراموشکاری توده ها،بر این دلالت می کنند که آن ها از وهم توتالیتر بیرون آمده اند.خطای جدی تر این خواهد بود که به خاطر این ناپایداری، فراموش کنیم که رژیم های توتالیتر،تا زمانی که بر اریکه قدرتند،و رهبران توتالیتر تا هنگامی که زنده اند،از پشتیبانی توده ای برخوردارند.
۱۴.۶k
۲۱ مهر ۱۴۰۰
دیدگاه ها (۹)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.