اولین سیاره تنها در مداری کهنه سوخت

دل خودش رفت و خودش در انتظاری کهنه سوخت
در میان معرکه، آتش بیاری کهنه سوخت

یک زمستان طی شد اما زیر سقف کلبه ای
یادگاری های انبوه چناری کهنه سوخت

آخرین #سیاره با آن چند ماهش یخ زد و
اولین سیاره تنها در مداری کهنه سوخت

در فراق هم ردیفان همیشه در سفر
انتهای ایستگاهی نو، قطاری کهنه سوخت

دست خالی آمدم از آخرین اجرای خویش
آتشی برپا شد و در آن سه تاری کهنه سوخت

شک رهایم کرد در آن سجده ی بی بازگشت...
داغ پیشانی زد و رکعت شماری کهنه سوخت

لمس کردی با نوک انگشت، سنگی سرد را
نام ناخوانای من روی مزاری کهنه سوخت..

#کاظم_بهمنی