نوروز به روایت پیر توس فردوسیِ بزرگ:

#نوروز به روایت پیر توس فردوسیِ بزرگ:
.
بدینسان #جمشید با خردمندی به همهٔ هنرها دست یافت و بر همه کاری توانا شد و خود را در جهان یگانه یافت. آن گاه انگیزهٔ برتری و خود بینی در او بیدار شد و در اندیشهٔ پرواز در آسمان افتاد:

فرمان داد تا تختی گران بها برایش ساختند و گوهر بسیار بر آن نشاند و شیاطین و اجنه که بندهٔ او بودند تخت را از زمین برداشتند و بر آسمان برافراشتند. جمشید در آن چون خورشید تابان نشسته بود و این همه به فر ایزدی می‌کرد. جهانیان از شکوه و توانایی او خیره ماندند، گرد آمدند و بر بخت و شکوه او آفرین خواندند بر او گوهر افشاندند و آن روز را که #نخستین_روز_از_فروردین بود، #نوروز خواندند.

به فَرِّ کیانی یکی تخت ساخت
چه مایه بدو گوهر اندر نِشاخت

که چون خواستی، دیو برداشتی
ز هامون، به گردون برافراشتی

چو خورشید تابان، میانِ هوا
نشسته بر او، شاهِ فرمانروا

جهان انجمن شد بر آن تختِ او
شگفتی فرومانده از بختِ او

به جمشید بَر، گوهر افشاندند
مر آن روز را «روز نو» خواندند

سر سالِ نو، هرمزِ فرودین
برآسوده از رنجْ تنْ، دل ز کین

بزرگان به شادی بیاراستند
می و جام و رامشگران خواستند

چنین جشن فرخ از آن روزگار
به ما مانْد از آن خسروانْ یادگار


#تاریخ_اصیل_ایران_زمین #تاریخ_حقیقی #تاریخ_کهن