دخت رسول آیتی از نور مطلق است

💠 مدح حضرت فاطمه زهرا (س) 💠

ما را دلی است خوش به تَولّای فاطمه
سر را سپرده ایم به سودای فاطمه

دُخت رسول آیتی از نور مطلق است
در صُنع حق نیامده هَمتای فاطمه

نوری که دید مُوسیِ عِمران به کوه طُور
بُد لَمعَه ای ز تابش سیمای فاطمه

طوبی از آب دیده ی زهرا کمال یافت
طوبی لک است خلقت زیبای فاطمه

حق بود راه فاطمه و حرف فاطمه
جز حق نبود هیچ تَمنّای فاطمه

از زُهد و از صفا و صداقت هَماره بود
رَشک بهشت منزل و ماوای فاطمه

او را رسول مادر خود خواند از ادب
بین تا کجاست منصب والای فاطمه؟

عقل مُجسّم است همه جسم فاطمه
بحر حقیقت است همه رای فاطمه

عاجز شود هزار بَنان گر رقم زند
هر چند مختصر ز سَجایای فاطمه

از جویبار دیده هَماره روان کنیم
سیل سِرشک بهر تَسلّای فاطمه

شد سینه ی زمانه پر از خون و درد چون
شد زیر خاک سینه ی سینای فاطمه

گرد بقیع طَوف کنم با امید آنک
یابم مقام پاک مُصفّای فاطمه

گشتیم سر به سر همه خاک مدینه را
پیدا نگشت قبر مُعمّای فاطمه

آن نعمتی که کرده عطا حق به نعمتی
حُبّ ولایت است و تولّای فاطمه

شعر از استاد فرهیخته آقای احمد نعمتی ساوجی

منبع : کتاب مجموعه شعر گل برگ ادب . احمد نعمتی . نشر پژواک کیوان. تهران . 1389 . ص 78
@srazsaveh
تگ ها :
#گنجینه_علوی
#فرهنگ_و_ادب
#ادبیات
#شعر
#حضرت_فاطمه_زهرا_س
#مدح_حضرت_فاطمه_س
#دختر_گرامی_رسول_خدا_ص