آن لحظه ی قشنگ دم افطار، آن وقتے که اجازه صادر مے شود

آن لحظه ی قشنگ دم افطار، آن وقتے که اجازه صادر مے شود
و من به خیال اینڪه شاخ غول شڪستہ‌ام
پیروزمندانہ خرما را مے‌برم دم دهان و
زیر لب می‌گویم: اللهم لڪ صمنا ...
و قبول ڪن از ما ...


همان‌وقت یک قطره گرم و شور،
شرمسارانه از گوشه‌ی چشمم مےبارد
به یاد آن‌هایی که پاره ی جگر دادند و گفتند:
و "قبول ڪن از ما این اندک را" ...
..
..
🍃| #از‌شما‌و‌از‌ما‌قبول‌باشه‌:)
‌[ #دم‌افطارے:)🌙