تو گــرفتی مــاچ و بوس ، از منِ شیدا ،کرونا

تو گــرفتی مــاچ و بوس ، از منِ شیدا ،کرونا


تو شـــدی ،عـینِ دلِ عاشقِ رسوا ، کرونا


تو شـــدی ،عـینِ دلِ عاشقِ رسوا ، کرونا


که گرفـــتی ، تو زمـــا ، بوسهِ زیبا ،کرونا

لـــب ماتیـــکیِ دنـــیا ، هـــمه زیبا و ملوس


به صفا ، غنچــه نگر ، بی کس و تنها ، کرونا


خاکِ عـــالَم بســـرت ، عیـــدِ بایـــن زیبائی

همه جـــا ، نامِ تـــو گشته ، ز بلایا ، کرونا


نه فـــقط ارز گــران گشت و زر و سیم به عید


بخدا بوســـه شـــده ، قحطی دنیا ، کرونا


دگـــرت مـــاه نبــوده ، که بــه اسفندِ عزیز


این هـــمه ، ظُلــم نمودی تو مهیّا ،کرونا

همه تقصیرِ تو بــوده ، که شـــدی فتنـــه ما
تـــو به تـــاریخِ بلا ، عیــن زلیخا ، کرونا .

کرده ای ، عــید ، چو یُوسف ، بصد چاه جهان

کُشتـــه ای ایــن همه انسانِ توانا ، کرونا


تو کجـــا بودی و پُشـــتت ،چه شیطانی هست


کـــرده ای ، فتنه و صد غُلغُله بر پا ،کرونا


چه بــگویم به تـــو ( ویروس) ســـرا پا افسون


که شــدی جّن همه جا ، سِّرو مُعّما ، کرونا


تو سَتَاَنَدی ، تو ربودَیَ ، تو که بودی؟ که چنین
بگـــرفتی ، ز خـــلایق ، همه والا ، کرونا بگـــرفتی ، ( شعر کرونای من ) چطور بید