تازه قدش به دستگیره در رسیده و میتواند در اتاق را باز کند

تازه قدش به دستگیره در رسیده و میتواند در اتاق را باز کند...
آمده تو اتاق. من را بالای تخت دیده میخندد و میگوید پایین...
عمه، پایین...
عرض و جوهر و وجود و ماهیت رو رها میکنم و میروم کنارش...
دوباره صدایم میزند:
عمه، بازی... بدو بدو... و میدود...
و من کل فلسفه ملاصدرا را میبندم و دنبالش میکنم...
مادر میگوید:باید در را قفل میکردی...
من اما اعتقادی به هیچ قفلی ندارم...
و اصلا مگر اینهمه دویدن من جز برای همین نازنین زهراهاییست که امروز نیازشان شاید فقط بازی کردن باشد... من این فلسفه را هم برای او_آنها میخواهم...
پس جناب ملاصدرا با عرض پوزش من شواهد ربوبیه شما را با تمام ارادتی که دارم میگذارم کنار برای چند ساعت، وقتی او نیازش بازی است...