انسان نه در جبر و نه در تفویض است، بلکه در حدّ وسط می باش
انسان نه در جبر و نه در تفویض است، بلکه در حدّ وسط می باشد:
از امام علی النقی (هادی) -علیه اسلام- روایت است که از امیر المؤمنین-علیه افضل السّلام- در مورد «لاحَولَ وَ لاقُوَّة إلا بِالله»، نقل نموده اند که ایشان فرموده اند:
«لا حَولَ عَن مَعاصِی اللهِ إلا بِعِصمَةِ اللهِ وَ لا قُوَّةَ لَنا عَلی طاعَةِ اللهِ إلا بِعَونِ اللهِ»؛
یعنی: «تحول (و دست کشیدن) از معاصی خداوند، جز با نگهداری او امکان پذیر نیست، و قدرتی بر اطاعت خداوند، جز با کمک او نداریم.». [تحف العقول، ص 744.].
انسان نه در جبر و نه در تفویض است، بلکه در حدّ وسط می باشد:
از امام حسن مجتبی(علیه اسلام) روایت است که فرموده اند: «فَمن لَم یُؤمِن با لقَدَرِ خَیرِه وَ شَرِّه أنَّ الله یعلَمُهُ فَقَد کَفَرَ. وَ مَن... .» یعنی: «کسی که به خیر و شر قدر (تقدیرات خیر و شر) ایمان نیارد کافر است. و کسی که گناه را به خداوند مستند داند(عقیدۀ جبر) فاجر و تباهکار است. کسی خداوند را به اجبار اطاعت نَنموده و با قهر و غلبه نافرمانی نَنموده، خداوند بندگان را مهمل نگذاشته و خود سر رها نَنموده، او مالک هر چیزی است که به آنها داده و قادر بر هر نیروئی که در اختیارشان نهاده. خدا با حفظ اختیار امرشان نموده، برای اعلام خطر(عذاب) نهیشان فرموده، اگر بخواهند فرمان برند سد راهی ندارند، اگر زمینه ی گناه پیش آید ممکن است خداوند برآنها منّت نهاده مانع معصیت شود، واگر آزادشان گذاشت (و مرتکب گناه شدند) او به گناه مجبورشان نساخته و کسی بر آنها تحمیل نَنموده ، بلکه باز خداوند بر آنان منّت دارد که بینایی و بصیرتشان داده (خیر و شر را) معرفی نموده (از عواقب کار) تهدیدشان فرموده و امر و نهی نموده. نَه چون فرشتگان گلشان را با آب طاعت سرشته، نَه بر گناه اجبارشان نموده. خداوند را حجّت ها و برهان های رسائی است که اگر خواهد همه ی شما را هدایت فرماید. ودرود بر آنها که پیرو هدایت باشند.». [تحف العقول، ص 361.].
از امام علی النقی (هادی) -علیه اسلام- روایت است که از امیر المؤمنین-علیه افضل السّلام- در مورد «لاحَولَ وَ لاقُوَّة إلا بِالله»، نقل نموده اند که ایشان فرموده اند:
«لا حَولَ عَن مَعاصِی اللهِ إلا بِعِصمَةِ اللهِ وَ لا قُوَّةَ لَنا عَلی طاعَةِ اللهِ إلا بِعَونِ اللهِ»؛
یعنی: «تحول (و دست کشیدن) از معاصی خداوند، جز با نگهداری او امکان پذیر نیست، و قدرتی بر اطاعت خداوند، جز با کمک او نداریم.». [تحف العقول، ص 744.].
انسان نه در جبر و نه در تفویض است، بلکه در حدّ وسط می باشد:
از امام حسن مجتبی(علیه اسلام) روایت است که فرموده اند: «فَمن لَم یُؤمِن با لقَدَرِ خَیرِه وَ شَرِّه أنَّ الله یعلَمُهُ فَقَد کَفَرَ. وَ مَن... .» یعنی: «کسی که به خیر و شر قدر (تقدیرات خیر و شر) ایمان نیارد کافر است. و کسی که گناه را به خداوند مستند داند(عقیدۀ جبر) فاجر و تباهکار است. کسی خداوند را به اجبار اطاعت نَنموده و با قهر و غلبه نافرمانی نَنموده، خداوند بندگان را مهمل نگذاشته و خود سر رها نَنموده، او مالک هر چیزی است که به آنها داده و قادر بر هر نیروئی که در اختیارشان نهاده. خدا با حفظ اختیار امرشان نموده، برای اعلام خطر(عذاب) نهیشان فرموده، اگر بخواهند فرمان برند سد راهی ندارند، اگر زمینه ی گناه پیش آید ممکن است خداوند برآنها منّت نهاده مانع معصیت شود، واگر آزادشان گذاشت (و مرتکب گناه شدند) او به گناه مجبورشان نساخته و کسی بر آنها تحمیل نَنموده ، بلکه باز خداوند بر آنان منّت دارد که بینایی و بصیرتشان داده (خیر و شر را) معرفی نموده (از عواقب کار) تهدیدشان فرموده و امر و نهی نموده. نَه چون فرشتگان گلشان را با آب طاعت سرشته، نَه بر گناه اجبارشان نموده. خداوند را حجّت ها و برهان های رسائی است که اگر خواهد همه ی شما را هدایت فرماید. ودرود بر آنها که پیرو هدایت باشند.». [تحف العقول، ص 361.].
۲۱.۲k
۲۳ دی ۱۳۹۸
دیدگاه ها (۱)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.