آرامش نه عاشق بودن است,

آرامش نه عاشق بودن است,
نه گرفتن دستی که محرمت نیست…
نه حرف های عاشقانه و قربان صدقه های چند ثانیه ای…
آرامش حضور "خدا "ست،
وقتی در اوج نبودن ها
نابودت نمیکند…
وقتی ناگفته هایت را بی آنکه بگویی میفهمد…
وقتی نیاز نیست برای بودنش التماس کنی!
غرورت را تا مرز نابودی پیش ببری…
وقتی مطمئن باشی با او هرگز تنها نخواهی بود …
آرامش یعنی همین ،
تو بی هیچ قید و شرطی "خدا" را داری…
ﻣﻦ ﺧﺪﺍﯾﯽ ﺩﺍﺭﻡ،
ﮐﻪ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﻧﺰﺩﯾﮑﯽﺳﺖ
ﻧﻪ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺑﺎﻻﻫﺎ…!
ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ، ﺧﻮﺏ، ﻗﺸﻨﮓ
ﭼﻬﺮﻩﺍﺵ ﻧﻮﺭﺍﻧﯿﺴﺖ
ﮔﺎﻫﮕﺎﻫﯽ ﺳﺨﻨﯽ ﻣﯽﮔﻮﯾﺪ،
ﺑﺎ ﺩﻝ ﮐﻮﭼﮏ ﻣﻦ،
ﺳﺎﺩﻩﺗﺮ ﺍﺯ ﺳﺨﻦ ﺳﺎﺩﻩ ﻣﻦ…
ﺍﻭ ﻣﺮﺍ ﻣﯽﻓﻬﻤﺪ،
ﺍﻭ ﻣﺮﺍ ﻣﯽﺧﻮﺍﻧﺪ
ﺍﻭ ﻣﺮﺍ ﻣﯽﺧﻮﺍﻫﺪ
ﺍﻭ ﻫﻤﻪ ﺩﺭﺩ ﻣﺮﺍ ﻣﯽﺩﺍﻧﺪ
ﯾﺎﺩ ﺍﻭ ﺫﮐﺮ ﻣﻦ ﺍﺳﺖ،
ﺩﺭ ﻏﻢ ﻭ ﺩﺭ ﺷﺎﺩﯼ
ﭼﻮﻥ ﺑﻪ ﻏﻢ ﻣﯽﻧﮕﺮﻡ،
ﺁﻥ ﺯﻣﺎﻥ ﺭﻗﺺﮐﻨﺎﻥ ﻣﯽﺧﻨﺪﻡ
ﮐﻪ ﺧﺪﺍ ﯾﺎﺭ ﻣﻦ ﺍﺳﺖ،

ﺍﻭ ﺧﺪﺍﯾﯿﺴﺖ ﮐﻪ ﻫﻤﻮﺍﺭﻩ ﻣﺮﺍ ﻣﯽﺧﻮﺍﻫﺪ
ﺍﻭ ﻣﺮﺍ ﻣﯽﺧﻮﺍﻧﺪ
ﺍﻭ ﻫﻤﻪ ﺩﺭﺩ ﻣﺮﺍ ﻣﯽﺩﺍﻧﺪ....
زیباترین حس سجده این است که تودرگوش زمین پچ پچ می کنی…!!!
امادرآسمانهاصدایت رامی شنوند...!!!