حسن ای رئیس دولت!

حسن ای رئیس دولت!
تو چه آفتی خدا را ؟
که ز عمر سیر کردی!
فقرای بی نوا را!
به جز از حسن که گوید به ظریف چون که برجام ؟
شده پاره پوره فعلا،
بده جوّ کمی فضا را !
نه بشر توانمت خواند و نه شیخ اهل عرفان !
متحیّرم چه نامم توی یک، لا قبا را !
و هر آن چه وعده کردی همه را به باد دادی !
چه هزار وعده هایی،که گرفت حال ما را !
همه مانده اند حیران،که چگونه کشف کردی ؟
ز کدام لُپ لُپ آخر،وزرای بی حیا را ..؟!؟
تو اگر حقوق دانی و به فکر جیب مردم،
منما دگر نجومی، تو حقوق "آشنا"را !
همه شب در این اُمیدم، که اجل ز ره بیاید،
و بگیرد از سر ما همه سایه ی شما را.