ماجرای هموطن ارمنی در

ماجرای هموطن ارمنی در
آستان حضرت عبدالعظیم علیه السّلام



یک لوستر بزرگ و گران قیمت در سال 54
به آستان حضرت عبدالعظیم علیه السّلام هدیه
شد که تا مدّتها کانون توجّه بود. صرف نظر
از ارزش مادی این لوستر با عظمت که آن
روز بیش از 600 هزار تومان خریداری شده
بود، نکته جالب علّت اهدای آن توسّط یکی از
هموطنان ارمنی بود. در این باره یکی از
خادمین چنین نقل می کند:
یکی از ارامنه در اصفهان مواجه با مشکلی
می شود که از رفع آن عاجز می ماند و کاملاً
امید خود را از دست می دهد.
در شبی که مصادف با شب 21 ماه مبارک
رمضان بود او در حالی که قصد عزیمت به
اصفهان داشت در ترافیک سنگین خیابان شهید
رجایی متوقّف می شود، این ازدحام به دلیل
انبوه اتومبیل هایی بود که از تهران رهسپار
حرم حضرت عبدالعظیم علیه السّلام بودند.
او متوجّه می شود که اتومبیل ها در یک خط
ممتد به سمتی متمایل می شوند که در انتهای
آن گنبد و گلدسته ای می درخشد.

پیش خود گفت: من صاحب این گنبد و بارگاه
را نمی شناسم. ولی مطمئناً این مردم برای حلّ
مشکلاتشان، از این بارگاه چیزی دیده اند که
اینگونه به سویش سرازیر شده اند. و سپس در
دل خود این سخن را می گذراند: خداوندا! به حقّ
این آقا، که در نزد تو عزیز است، نظری هم به
من بفرما.

در همان حال نیّت می کند که اگر مشکل لاعلاجش
برطرف شود، هدیه ای برای حرمش بیاورد.
دو روز بعد، آن هموطن ارمنی به تهران آمد،
چندین لوستر فروشی را زیر پا گذاشت تا اینکه
یکی از مرغوب ترین لوسترهای موجود را
خریداری نمود. او در حالی که تلألویی از
اشک در چشمانش موج می زد، این لوستر را
تحویل دفتر آستانه داد و ماجرایش را برای یکی
از خادمین تعریف کرد و به او گفت: خداوند به
واسطه این آقای بزرگوار و صاحب این بارگاه
مشکلم را حلّ کرد:
آمده ام به عهد خود عمل کنم. خواهشم اینست
که از طرف من ایشان را زیارت کنید و آستانش
را ببوسید.