باور کنید دنیا هنوز هم زیبایی های خودش را دارد...

باور کنید دنیا هنوز هم زیبایی های خودش را دارد...
درب اتاقت را باز کن و مادرت را در حال آشپزی ببین که بوی قرمه سبزی جا افتاده اش تمام خانه را گرفته
برو و دستانش را ببوس و لبخندش را ببین...
تو را به خدا همان لبخند مادرت زیبایی دنیا نیست؟؟؟
غروب که میشود و پدرت از سر کار به خانه برمیگردد یک لیوان چای دبش برایش بریز و با گفتن خسته نباشید به تن خسته اش جان بده و لبخندی روی لبانش بیاور...
تو را بخدا همان لبخند پدرت زیبایی دنیا نیست؟؟؟
ای آقا...
غصه نبودن چه کسی را میخوری؟؟؟
غصه کسی که در عاشقی فقط لب و دهن بود؟؟
حیف نیست نام عشق را روی آن میگذاری...
عشق تو مادرت است
عشق تو پدرت است
عشق تو خانواده تو هستند...
محتاجِ دو کلمه قربان صدقه های آن بی معرفت و بی انصافی هستی که تو را رها کرد؟؟؟
محتاجِ آغوشی هستی که الان معلوم نیست کجاست و در آغوش چه کسی است...
محتاج چه هستی تو ؟؟؟
به خودت بیا
تو محتاج هیچ کس و هیچ چیز در این دنیا نیستی...
بخند...
بگرد...
از زندگی لذت ببر...
هیچوقت اجازه نده کسی لبخند تو را از لبانت بگیرد
مگر چقدر قرار است عمر کنی که مدت ها کِز کنی گوشه تخت و غصه بخوری..‌.
تا چشم بر هم بزنی خودت را میان خروار ها خاک خواهی دید...
تمام فکر و ذهنت را گذاشته ای روی آن بی وجدان و این دنیا را بر خود تلخ کرده ای...
نه عزیز جان...
دنیا هنوز هم زیبایی های خودش را دارد
تو را بخدا کمی به خودت بیا 🌹 شعروشراب