مسئله ای که ما در آن بسیار کارکشته و خبره ایم

مسئله ای که ما در آن بسیار کارکشته و خبره ایم
با سابقه ای به قدمتِ عمرمان.
عشق میکنیم که هندزفریِ نفهمی را بچپانیم توی گوشِمان و هی حرف بزنیم هی حرف بزنیم و هی فضل و عقل و هوشمان را به رخ هم بکشیم.
خداوکیلی ژستِ قشنگی ست!
اینکه لم بدهیم گوشه ی مبل (اصولا یک پا را هم روی دیگری می اندازیم و گاهی قلمی هم در دست داریم)بعد قاضیِ همدیگر شویم،
حکم صادر کنیم،حکم را اجرا کنیم و عینِ خیالمان نباشد عقیده ی ما،عقیده ی ماست،
لزومی ندارد دیگران با ما هم عقیده باشند.
ما نمی بینیم،نمی شنویم،درک نمیکنیم،
اما نظر می دهیم.
ما نمی فهمیم همان اندازه که یک جمعیتِ هم عقیده زیباست،
فردیتِ عقیدتی هم زیباست و البته حق هر انسانی.
ما حق آدم ها را از هم سلب میکنیم،
ما خدا نیستیم ولی خدایی میکنیم.
ما آدمیم ولی انسان؟مطمئن نیستم...
ما دانلودِ حجمِ هشتصد مگابایتیِ یک فیلم را به حجمِ چهار پنج مگابایتیِ پی دی افِ یک کتابِ فلسفی ترجیح می دهیم
ولی باز حرف های فلسفی میزنیم،دیالوگ های فلسفی رد و بدل می کنیم و دلمان خوش است که چه قدر فاضل و عاقلیم..
و آدم گاهی به وجد می آید وقتی می بیند دور و برش چه قدر فیلسوف و چه قدر دانشمند وجود دارد!