حواست باشد به این روزهایی که

حواست باشد به این روزهایی که
دیگر برنمی‌گردد؛
به فرصت‌هایی که مثلِ باد می‌آیند
و می‌روند و همیشگی نیستند...
به این سال‌ها که به سرعتِ برق گذشتند؛
به جوانی که رفت؛
میانسالی که می‌رود...
حواست باشد به کوتاهیِ زندگی،
به زمستانی که رفت؛
بهاری که دارد
تمام می‌شود کم‌کم،
آرام آرام...
زندگی به همین آسانی می‌گذرد.
ابرهایِ آسمانِ زندگی
گاهی می‌بارد و گاهی هم صاف است.
می‌گذرد، هر جور که باشی...