ای فرزند آدم چرا انصاف نمی دهی؛ من بوسیله نعمتهای خود، مح

ای فرزند آدم چرا انصاف نمی دهی؛ من بوسیله نعمتهای خود، محبوب تو می شوم و تو بوسیله گناهان در نزد من مبغوض می شوی - خیر و رحمت من به سوی تو نازل می گردد و شرت به سوی من بالا می آید و پیوسته فرشته ئی بزرگوار در هر شب و روز برایم عمل قبیحت را گزارش می دهد.
ای فرزند آدم اگر وصف خود را از دیگری بشنوی و حال آنکه ندانی مورد نظر، خودت می باشی هر آینه نسبت به چنین فردی خشمگین خواهی شد.(6)