کلیسای مرغی در اندونزی!
کلیسای مرغی در اندونزی!
در میان جنگل‌های اندونزی یک ساختمان به شکل مرغی عظیم‌الجثه وجود دارد که به زبان محلی به آن Gereja Ayam می‌گویند و به معنی کلیسای مرغی است. هر ساله تعداد زیادی گردشگر برای بازدید از این کلیسا به این منطقه سفر می‌کنند. این کلیسای مرغی که در منطقه‌ای به نام ماگلنگ (Magelang) واقع شده است به گفته سازنده آن، دنیل آلامسا (Daniel Alamsjah) نه یک کلیسا است و نه به شکل مرغ! داستانی که سازنده کلیسای مرغی از دلیل و چگونگی ساخت آن روایت می‌کند عجیب است.
دنیل می‌گوید که من در جاکارتا کار می‌کردم که پیامی از خدا به من الهام شد، به من گفته شد تا یک «محل عبادت» بسازم که به شکل کبوتر باشد. وقتی که شروع به ساخت ساختمان کردم مردم فکر می‌کردند که کلیسا می‌سازم اما این کلیسا نبود. من می‌خواستم جایی برای عبادت هر فردی که به خدا اعتقاد دارد بسازم.
منطقه ماگلنگ در سال ۱۹۸۹ محل زندگی خانواده همسر دنیل بود. دنیل می‌گوید: من تمام شب را به دعا و نیایش پرداختم تا این که به یک تحول درونی رسیدم و تصمیم گرفتم ساختمان را درست در همین مکان فعلی بسازم.
دنیل توانست در سال بعد، یک زمین به وسعت ۳ هزار مترمربع را به قیمت ۲ میلیون روپیه بخرد که البته پرداخت این مبلغ ۴ سال طول کشید. سپس شروع به ساختن ساختمان کبوتری خود کرد. بعد از ساخت این سازه، مردمانی با دین‌های مختلف مثل بودایی‌ها، مسلمان و مسیحی به اینجا سفر می‌کردند تا دعا کنند. کلیسای مرغ یا همان محل عبادت کبوتری دنیل، در سال ۲۰۰۰ بسته شد چون هزینه‌های حفظ و نگهداری و تکمیل ساختمان زیاد بود.
با این که این بنا رها شده است و دیگر کسی برای دعا به آنجا نمی‌رود، اما گردشگران ماجراجو برای عکاسی به این منطقه می‌روند و گاهی اوقات جشن‌های عروسی هم در آنجا برگزار می‌شود.
در میان جنگل‌های اندونزی یک ساختمان به شکل مرغی عظیم‌الجثه وجود دارد که به زبان محلی به آن Gereja Ayam می‌گویند و به معنی کلیسای مرغی است. هر ساله تعداد زیادی گردشگر برای بازدید از این کلیسا به این منطقه سفر می‌کنند. این کلیسای مرغی که در منطقه‌ای به نام ماگلنگ (Magelang) واقع شده است به گفته سازنده آن، دنیل آلامسا (Daniel Alamsjah) نه یک کلیسا است و نه به شکل مرغ! داستانی که سازنده کلیسای مرغی از دلیل و چگونگی ساخت آن روایت می‌کند عجیب است.
دنیل می‌گوید که من در جاکارتا کار می‌کردم که پیامی از خدا به من الهام شد، به من گفته شد تا یک «محل عبادت» بسازم که به شکل کبوتر باشد. وقتی که شروع به ساخت ساختمان کردم مردم فکر می‌کردند که کلیسا می‌سازم اما این کلیسا نبود. من می‌خواستم جایی برای عبادت هر فردی که به خدا اعتقاد دارد بسازم.
منطقه ماگلنگ در سال ۱۹۸۹ محل زندگی خانواده همسر دنیل بود. دنیل می‌گوید: من تمام شب را به دعا و نیایش پرداختم تا این که به یک تحول درونی رسیدم و تصمیم گرفتم ساختمان را درست در همین مکان فعلی بسازم.
دنیل توانست در سال بعد، یک زمین به وسعت ۳ هزار مترمربع را به قیمت ۲ میلیون روپیه بخرد که البته پرداخت این مبلغ ۴ سال طول کشید. سپس شروع به ساختن ساختمان کبوتری خود کرد. بعد از ساخت این سازه، مردمانی با دین‌های مختلف مثل بودایی‌ها، مسلمان و مسیحی به اینجا سفر می‌کردند تا دعا کنند. کلیسای مرغ یا همان محل عبادت کبوتری دنیل، در سال ۲۰۰۰ بسته شد چون هزینه‌های حفظ و نگهداری و تکمیل ساختمان زیاد بود.
با این که این بنا رها شده است و دیگر کسی برای دعا به آنجا نمی‌رود، اما گردشگران ماجراجو برای عکاسی به این منطقه می‌روند و گاهی اوقات جشن‌های عروسی هم در آنجا برگزار می‌شود.
۱.۰k
۲۸ آبان ۱۳۹۷
