آری سهراب تو راست میگويی!!' آسمان مال من است... پنجره، عش

آری سهراب تو راست میگويی!!' آسمان مال من است... پنجره، عشق، زمین، دوست، هوا مال من است!!! اما سهراب تو قضاوت کن... بر دل سنگ زمین جای من است؟؟؟ من نمیدانم چرا این مردم
دانه های دلشان پیدا نیست!!! تو کجایی سهراب.... آب را گل کردند... چشم ها را بستند... و چه با دل کردند... صبر کن ای سهراب... گفته بودی قایقی خواهم ساخت، خواهم انداخت به آب... دور خواهم شد از این خاک غریب... قایقت جا دارد؟؟؟ من هم از همهمه ی اهل زمین دلگیرم... به سراغ من اگر می آیید!!... تند و آهسته چه فرقی دارد؟
تو به هر جور دلت خواست بیا مثل سهراب دگر،... جنس تتهایی من چینی نیست ،که ترک بردارد ....!!! مثل مرمر شده است، چینی نازک تنهایی من.....!!!!