نفسم! نفس ندارم تو اگر نباشی اینجا

نفسم! نفس ندارم تو اگر نباشی اینجا
و چقدر بی قرارم! تو اگر نباشی اینجا

به دو چشم بی تو، بی خواب، به سوی آسمانم
و ستاره می شمارم، تو اگر نباشی اینجا

تو همان رفیق هستی که دلم همیشه می خواست
سر هیچ کس ندارم، تو اگر نباشی اینجا

همه ابرم و تو خورشید، خودت بگو عزیزم
که چگونه من نبارم؟ تو اگر نباشی اینجا

و قسم به فصل پاییز و شکوه برگریزان
که نمی رسد بهارم، تو اگر نباشی اینجا

نکند مرا نخواهی و دل از دلم بگیری
نه؛ دل از تو برندارم، تو اگر نباشی اینجا

من و تو؛ فقط من و تو؛ و دلم نخواست غیر از
من و شعر ماندگارم، تو اگرنباشی اینجا