••| یا مثلا ڪاشـ شہامتشُ داشتیم ڪہ اونطورے کہ واقعا دوست

••| یا مثلا ڪاشـ شہامتشُ داشتیم ڪہ اونطورے کہ واقعا دوست داریم زندگے کنیم و واسه ی لحظہ هم کہ شده بہ تصوراتـ و انتظارات بقیه فڪر نکنیم...
ڪاشـ میشد بعضے وقتا خود واقعیمون باشیم...
یہ روز توو زندگـے نمیدونے ڪہ کاری کہ انجام میدی چـقدر درستہ...
یہ روز دیگہ از حس کردن رنج دوستات و دیدن زخمهاشون دست برمیداری...
اون روز
یا روزیہ ڪہ به رنج هاشون خاتمہ دادی...
یا روزیہ ڪہ فقط ترڪشون میکنے....

بعـضے وقتها گـذشته ات رو توو رنج هاشون میبینی...
گـذشته اے کہ ازش عبور کردی و دوباره همه چیو از اول ساختی...
ولی یهو بہ خودت میای و میبینی ڪہ واقعا نمیدونے چجور ازش گـذشتی...
نمیتونے به اشکهاے اونایی که واقعا دوستشون داری خاتمہ بدی...
فقط با دیدن اشکهاشون دوباره و دوباره و دوباره حس پوچی میکنے...

یہ روز توو زندگے دیگہ از حس کردن شادی ها و اندوه ها دست میکشی...
و فقـط مـسیرے رو که شروع کردی؛ ادامہ میدی...
چون نمیخوای یہ جاده بی انتها توو خاطرات سرد و مه آلود آدمایی که دوستشون داری؛ باشی...|••

پ.ن: رفقا متاسفانه یا خوشبختانه یکی دوهفته بخاطر درسها نیسم...
+عال د لاو💛
••| #moodz