من ز برای دیدنت، خانه ب خانه میروم

من ز برای دیدنت، خانه ب خانه میروم
هم قدمم با غم خود، شانه ب شانه میروم

نیست اگر نشان ز تو، درهمه کوی و برزنم
در پی هر نشانه ای، سایه ب سایه میروم

رخ بنما اگر تورا، نیست جدا ز وصل من
سخت بود چنین سخن، من عاشقانه میروم

مست شوم ز بوی تو، غبطه خورم ز موی تو
جان ز کفم اگر رود، من بی بهانه میروم

معبد من نگاه تو، شور من اشتیاق تو
مرغک خوش صدای من، بی آشیانه میروم

درعجبم چرا که من، سست شوم ب کوی تو
حکم ز رفتنم شود، من بی گلایه میروم

این غزل از صمیم دل، سروده ام برای تو
شعر اگر اثر نکرد، سوی ترانه میروم