روزی خواهد آمد...

روزی خواهد آمد...
روزی زمستانی...
زمستانی با سرمای زیر صفر...
این سرما...
این زمستان...
در طبیعت نیست...
در قلب ماست...
قلبی که روزی حتی طاقت یک لحظه طاقت ندیدنت را نداشت...
اما اکنون...
این قلب طاقت یک لحظه دیدنت را ندارد...
این قلب دیگر آن قلب سابق نیست...
این قلب دیگر از جنس آندوکارد و پری‌کارد و میوکارد نست...
این قلب از جنس سنگ است...
سنگی به زخامت کوه دماوند...
سنگی به سختی سنگ های آذرین...
سنگی که با سرمای هزاران درجه زیر صفر هم در هم نخواهد شکست...
سنگی که در دمای هزاران درجه‌ی فارنهایت هم ذوب نخواهد شد...
سنگی آبدیده...
سنگی سنگتر از هزاران سنگ...
#ه_تهرانی_نسب