مـن بـــه آواره شــدن معـتــقــدم، حق دارم

مـن بـــه آواره شــدن معـتــقــدم، حق دارم
گـــره افــتاده ازاین فـلسـفـــه ها در کـارم

فکر آواره ی من حاصل یک عاشقی است
عـشـــق،"یک غده ی بدخـیم ته افکارم...."

شهرخالی شده ازعشق؛ پُر از آدم هاسـت!
شــاعرم...؛ آفــت یـک مزرعـه آدم زارم

ســــرِ هر کوچه دلم می شـکند، می فهمم
کارعشق اسـت که من این همه خود آزارم

پــشـت هر پــنجـره دیوار کــشیدم حـــتـی
تاکه ثابت کنم ، از خود چه قدر بی زارم

ترس از عشــق شــکستن،به تــنم می افتد
گـاه مـــدفــون غزل هـــای پـراز آوارم

بـــغض نا بالغ غم مــی رسد و می ترکـد
کــودکی توی دلــــم می شــوم و می بارم

بعــد می بارم و در ذهن خودم تلخترین...
غزلـم می شوم و... دررردِ تـهِ افکارم

@moonlightyy