نمیدانم چرا اسفند،

نمیدانم چرا اسفند،
این اندازه شبیه کودکی هاست.
شبیه پدربزرگی که نیست
مادربزرگی که بوی جانماز میداد
ادم های سی ساله فامیل
که چقدر به چشممان بزرگ می آمدند.
هیجان زنگ اخر اخرین روز سال،
لذت بخش ترین نو نواری تمام عمر...
فکر میکردیم دنیا در شادی مان به انتها خواهد رسید.
کاش نمیفهمیدیم بزرگ شدن را
کاش حافظه درخت
سبز شدن ها را فراموش میکرد و ما
در کودکی مان تمام میشدیم...
سی و چند سالگی،
اسفند
فقط رفع تکلیف است...

#پویا_مجیدی