📝
📝
#یادداشت_روز
پویش پیشرفت در دولت دوازدهم
محمد ایمانی
...از دو منظر به این انتخابات میتوان نگریست. اولی نگاه متصلب حزبی و جناحی و قبیلهای به مثابه دعوای قرمز و آبی است؛ و دومی نگرش «معیار محور»،که به ملاکهای «مدیریت و سیاست و دولت تراز» ملتزم میماند.
*...عقل حکم میکند دولت آتی بهتر از دولت یازدهم و دهم باشد؛ در سیاست خارجی (در مصاف با دشمنان) با عزت ظاهر شود و در داخل چنان تدارک قدرت ملی در ابعاد فرهنگی و اقتصادی و سیاسی کند که پشتوانه عزت و اقتدار در سیاست بینالمللی باشد. صرف شعار بدون اقدام و عمل یا التماس بدون اعتماد به نفس و تقویت استحکام ساخت داخلی قدرت، میشود همین مسیری که با همه فراز و نشیبهایش- و اختلاف افقهای آقایان احمدینژاد و روحانی- در پنج شش سال اخیر پیموده شد.
*راهبرد عقلانی و متفقالقول «اقتصاد مقاومتی» در همین دوره تشدید فشار و هجمه اقتصادی دشمن بر زمین ماند، چون حاشیهها و تعلقات خاطر متفاوت بر حرکت کلی هر دو دولت- با کم و زیادش- سایه انداخت...اما سخن بر سر آن است که به هنگام شبیخون اقتصادی دشمن، نوعی سهلاندیشی و بیتدبیری و دعوت جامعه به تنآسانی و گردش چرخ اقتصاد بدون زحمت و تلاش و تدارک، تبدیل به فرهنگ گفتاری و رفتاری برخی دولتمردان در 2 دولت اخیر شد. همین امروز افتخار دولت به عنوان معدود دستاوردهایش دو یا سه برابر کردن خامفروشی نفت است!...
*حتی اگر کشوری انقلابی هم نبودیم و مثلاً در ژاپن و آلمان و کره و چین و مالزی و اندونزی زندگی میکردیم، لاجرم باید اقتصاد مقاومتی سرلوحه برنامهریزی ما میشد...
*همین روزها تاجیک مشاور رئیس دولت اصلاحات میگوید «دولت گسیخته شده و تکنوکراتهای آن اخلاق شاهی پیدا کردهاند»، ناصری عضو شورای سیاستگذاری اصلاحطلبان هشدار میدهد (برخلاف ادعای روحانی درباره عبور از رکود) «رکود کاملاً مشهود است» و مبلّغ معاون وزیر کشور در دولت اصلاحات، عملکرد دولت فعلی را موجب رکود و مشکلات مربوط به اشتغال و معیشت مردم میداند...ابراهیم اصغرزاده برای چندمین بار فریاد میزند «به نظر میرسد دولتمردان مشکل اقتصادی ندارند و زندگی راحتی دارند و فیشهای حقوقی بالا میگیرند. دولتی که به مردم میگوید 45 هزار تومان یارانه نگیرید تا توسعه را پیش ببریم اما از آن سو نمیتواند به مدیرانش بگوید شما هم باید فداکاری کنید، فاقد صلاحیت اخلاقی است...
*امیر مؤمنان (ع) میدانست مالک پایش به مصر نمیرسد و در میانه راه به شهادت میرسد اما به هنگام انتصاب او به امارت مصر عهدنامهای (نامه 53 نهجالبلاغه) نوشت که به قطع کتابهای امروزی بالغ بر 46 صفحه است...امام در همین نامه و در بیان ترازهای مدیریت میفرمایند؛ «قبل از تو دولتهایی از عدل و جور بودند و مردم درباره تو همان گونه قضاوت میکنند که درباره پیشینیان تو نگریستند. پس بهترین اندوخته و ذخیره تو باید عمل صالح باشد...اگر مردم گمان بدی درباره تو پیدا کردند، عذر خود را برای آنها آشکار کن...».
*«پویش پیشرفت و عدالت»، نیازمند اقدام و عمل جمعی است. اینجا باید چنان بصیرت و صبری داشت که بتوان میان دو مسئولیت دشوار جمع کرد؛ یکی مطالبه آرمانها (امر به معروف و نهی از منکر) و دیگری مصلحت وحدت. مقتدای حکیم انقلاب 31 مرداد 89 در این باره فرمودند «بعضیها میگویند وحدت، بعضیها میگویند خلوص. من میگویم هر دو. »....
*معظمله 21 دی ماه 1388 در دیدار فراکسیون انقلاب اسلامی به زبان دیگری به همین مسئله پرداختند: «...انسان کامل و بیعیب و نقصی که آدم هیچ راهی برای اشکال بر او نداشته باشد پیدا نمیکنیم جز معصومین... یک جاهایی باید برخی اغماضها را برای یک مصلحت بزرگتری انجام داد که حالا در این مورد بحث ما، مصلحت، اتحاد و اتفاق و با هم بودن و یک حرف زدن و یک صدا داشتن و اینهاست».
کافی است توجه داشته باشیم که فلان مدعی سرشکسته خروج از حاکمیت، پس از دنده عقب گرفتن از غلط زیادی خود، در مصاحبه با نشریه حزب اشرافی میگوید «مهمترین هدف ما تعمیق شکاف در حاکمیت و جلوگیری از وحدت میان اصولگرایان تندرو با سایر اصولگرایان است».
#یادداشت_روز
پویش پیشرفت در دولت دوازدهم
محمد ایمانی
...از دو منظر به این انتخابات میتوان نگریست. اولی نگاه متصلب حزبی و جناحی و قبیلهای به مثابه دعوای قرمز و آبی است؛ و دومی نگرش «معیار محور»،که به ملاکهای «مدیریت و سیاست و دولت تراز» ملتزم میماند.
*...عقل حکم میکند دولت آتی بهتر از دولت یازدهم و دهم باشد؛ در سیاست خارجی (در مصاف با دشمنان) با عزت ظاهر شود و در داخل چنان تدارک قدرت ملی در ابعاد فرهنگی و اقتصادی و سیاسی کند که پشتوانه عزت و اقتدار در سیاست بینالمللی باشد. صرف شعار بدون اقدام و عمل یا التماس بدون اعتماد به نفس و تقویت استحکام ساخت داخلی قدرت، میشود همین مسیری که با همه فراز و نشیبهایش- و اختلاف افقهای آقایان احمدینژاد و روحانی- در پنج شش سال اخیر پیموده شد.
*راهبرد عقلانی و متفقالقول «اقتصاد مقاومتی» در همین دوره تشدید فشار و هجمه اقتصادی دشمن بر زمین ماند، چون حاشیهها و تعلقات خاطر متفاوت بر حرکت کلی هر دو دولت- با کم و زیادش- سایه انداخت...اما سخن بر سر آن است که به هنگام شبیخون اقتصادی دشمن، نوعی سهلاندیشی و بیتدبیری و دعوت جامعه به تنآسانی و گردش چرخ اقتصاد بدون زحمت و تلاش و تدارک، تبدیل به فرهنگ گفتاری و رفتاری برخی دولتمردان در 2 دولت اخیر شد. همین امروز افتخار دولت به عنوان معدود دستاوردهایش دو یا سه برابر کردن خامفروشی نفت است!...
*حتی اگر کشوری انقلابی هم نبودیم و مثلاً در ژاپن و آلمان و کره و چین و مالزی و اندونزی زندگی میکردیم، لاجرم باید اقتصاد مقاومتی سرلوحه برنامهریزی ما میشد...
*همین روزها تاجیک مشاور رئیس دولت اصلاحات میگوید «دولت گسیخته شده و تکنوکراتهای آن اخلاق شاهی پیدا کردهاند»، ناصری عضو شورای سیاستگذاری اصلاحطلبان هشدار میدهد (برخلاف ادعای روحانی درباره عبور از رکود) «رکود کاملاً مشهود است» و مبلّغ معاون وزیر کشور در دولت اصلاحات، عملکرد دولت فعلی را موجب رکود و مشکلات مربوط به اشتغال و معیشت مردم میداند...ابراهیم اصغرزاده برای چندمین بار فریاد میزند «به نظر میرسد دولتمردان مشکل اقتصادی ندارند و زندگی راحتی دارند و فیشهای حقوقی بالا میگیرند. دولتی که به مردم میگوید 45 هزار تومان یارانه نگیرید تا توسعه را پیش ببریم اما از آن سو نمیتواند به مدیرانش بگوید شما هم باید فداکاری کنید، فاقد صلاحیت اخلاقی است...
*امیر مؤمنان (ع) میدانست مالک پایش به مصر نمیرسد و در میانه راه به شهادت میرسد اما به هنگام انتصاب او به امارت مصر عهدنامهای (نامه 53 نهجالبلاغه) نوشت که به قطع کتابهای امروزی بالغ بر 46 صفحه است...امام در همین نامه و در بیان ترازهای مدیریت میفرمایند؛ «قبل از تو دولتهایی از عدل و جور بودند و مردم درباره تو همان گونه قضاوت میکنند که درباره پیشینیان تو نگریستند. پس بهترین اندوخته و ذخیره تو باید عمل صالح باشد...اگر مردم گمان بدی درباره تو پیدا کردند، عذر خود را برای آنها آشکار کن...».
*«پویش پیشرفت و عدالت»، نیازمند اقدام و عمل جمعی است. اینجا باید چنان بصیرت و صبری داشت که بتوان میان دو مسئولیت دشوار جمع کرد؛ یکی مطالبه آرمانها (امر به معروف و نهی از منکر) و دیگری مصلحت وحدت. مقتدای حکیم انقلاب 31 مرداد 89 در این باره فرمودند «بعضیها میگویند وحدت، بعضیها میگویند خلوص. من میگویم هر دو. »....
*معظمله 21 دی ماه 1388 در دیدار فراکسیون انقلاب اسلامی به زبان دیگری به همین مسئله پرداختند: «...انسان کامل و بیعیب و نقصی که آدم هیچ راهی برای اشکال بر او نداشته باشد پیدا نمیکنیم جز معصومین... یک جاهایی باید برخی اغماضها را برای یک مصلحت بزرگتری انجام داد که حالا در این مورد بحث ما، مصلحت، اتحاد و اتفاق و با هم بودن و یک حرف زدن و یک صدا داشتن و اینهاست».
کافی است توجه داشته باشیم که فلان مدعی سرشکسته خروج از حاکمیت، پس از دنده عقب گرفتن از غلط زیادی خود، در مصاحبه با نشریه حزب اشرافی میگوید «مهمترین هدف ما تعمیق شکاف در حاکمیت و جلوگیری از وحدت میان اصولگرایان تندرو با سایر اصولگرایان است».
۱.۷k
۲۲ اسفند ۱۳۹۵
دیدگاه ها (۱)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.