و هنوز ﮔﯿــﺠﯿﻢ ڪه

و هنوز ﮔﯿــﺠﯿﻢ ڪه

ﭼﻄــﻮﺭ ﻫﻢ ﺁﺷﭙﺰ ﺧﻮﺑــﯽ ﺑﺎﺷﯿﻢ

ﻫــﻢ ﺧﺎﻧﻪ ﺩﺍﺭ ﺧﻮﺑــﯽ

ﻫﻢ ﻣــﺎﺩﺭ ﻧــﻤﻮﻧﻪ

ﻫﻢ ڪﻤڪ ﺧﺮﺝ ﺯﻧﺪﮔــﯽ

ﺑــﺮﺍﯼ ﭼﺮﺥ ﺯﻧﺪﮔــﯽ

ﻫــﻢ ﺑﻪ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺧﺪﻣﺖ ڪﻨﯿﻢ

ﻫــﻢ ﻓﺮﺯﻧﺪ ﺗﺮﺑﯿﺖ ڪﻨﯿﻢ

ﻫــﻢ ﺯﯾﺒﺎ ﻭ ﺧﻮﺵ ﺍﻧﺪﺍﻡ ﺑﺎﺷﯿﻢ

ﻭ ﻣــﺎ

ﻫــﻨﻮﺯ ﻟﺒــﺨﻨﺪ ﻣﯽ ﺯﻧﯿﻢ

ﻧﺠﯿــﺐ ﻣﯽ ﻣﺎﻧﯿﻢ

ﺑﻪ ﻣــﺮﺩﺍﻥ ﻭﻓــﺎ ﻣﯿڪﻨﯿﻢ

ﻣــﺎﺩﺭ ﻣﯽﺷﻮﯾﻢ

ﺑــﺮﺍﯼ ﻓﺮﺯﻧﺪﻣﺎﻥ ﻣــﺎﺩﺭﯼ ﻣﯽ ڪﻨﯿﻢ

ﺧﺎﻧﻪ ﻣﺎﻥ ﺭﺍ ﮔــﺮﻡ ﻭ ﭘﺮ ﻣــﻬﺮ ﻣﯿڪﻨﯿﻢ

ﺩﺭﺱ ﻣﯽﺧﻮﺍﻧﯿــﻢ

ڪﺎﺭ ﻣﯽ ڪﻨﯿﻢ

ﺑﻪ ﺟﺎﻣﻌــﻪ ﺧﺪﻣﺖ ﻣﯽ ڪﻨﯿﻢ

ﺧﺮﺟــﯽ ﻣﯽ ﺁﻭﺭﯾﻢ

ﺻــﺒﻮﺭﯼ ﻣﯽ ڪﻨﯿﻢ

ﺑﺮﺍﯼ ﺳﺨﺘــﯽ ﻫﺎ ﺳﯿﻨﻪ ﺳــﭙﺮ ﻣﯽ ڪﻨﯿﻢ

ﻇﻠــﻢ ﻫﺎ ﻭ ﺗﺒﻌﯿﺾ ﻫﺎ ﺭﺍ ﻃﺎﻗــﺖ ﻣﯽ ﺁﻭﺭﯾﻢ

ﺩﺭ ﺭﺍﻫــﺮﻭ ﻫﺎﯼ ﺩﺍﺩﮔﺎﻩ

ﺩﻧــﺒﺎﻝ ﺣــﻖ ﻫﺎﯼ ﻧﺪﺍﺷﺘﻪ ﻣﺎﻥ ﻣﯽ ﺩﻭﯾﻢ

ﻭ ﺑــﺎ ﺍیــن ﻫﻤــﻪ ، ﻓﻘــﻂ …

ﮔﺎﻫــﯽ ﺩﺭ ﺗﻨﻬﺎﯾﯽﻣﺎﻥ ﺍﺷڪ ﻣﯿﺮﯾﺰﯾﻢ

ﮔﺎﻫــﯽ ﭘﺎﯼ ﺳﺠﺎﺩﻩ ﻣﺎﻥ ﺑﻪ ﺧــﺪﺍ ﺷڪﺎﯾﺖ ﻣﯽ ڪﻨﯿﻢ

ﮔﺎﻫــﯽ ﮔﻮﺷــﻪ ﯼ ﺍﻣﺎﻣﺰﺍﺩﻩ ﺍﯼ

ﻣﺴﺠــﺪﯼ ﻣﯽﺧﺰﯾﻢ ﻭ ﺑﻐــﺾ ﻫﺎﯾﻤﺎﻥ ﺭﺍ

ﻻ‌ﯼ ﭼﺎﺩﺭ ﻫﺎﯼ ﺭﻧﮕــﯽ ﻣﯽ ﺗڪﺎﻧﯿﻢ

ﮔﺎﻫــﯽ ﻣﯽ ﺧﻨﺪﯾﻢ

ﺑﻪ ﻋڪﺲ ۷ﺳﺎﻟﮕــﯽ ﻣﺎﻥ

ﺑﺎ ﻣﻘﻨﻌﻪ ﯼ ﭼــﺎﻧﻪ ﺩﺍﺭ ﺗــﻮﯼ ﻣﺪﺭﺳﻪ !!

ﻭ ﻫــﻨﻮﺯ ﺯﻥ ﻣﯽ ﻣﺎﻧﯿﻢ

ﻭ ﺑﻪ ﺯﻥ ﺑﻮﺩﻧــﻤﺎﻥ ﻣﯽ ﺑﺎﻟﯿﻢ

به راستــی ڪه زن بــودن غمگــین ترین شــادی دنــیاست