روزی که از کوچه ی احساس دلم میگذری

روزی که از کوچه ی احساس دلم میگذری

نرم و آهسته گذر کن که دلم سخت

به احساس دلت محتاج است

شاید احساس دلت رنگ جدیدی بدهد

به گل قالی بی جلوه ی این کنج اتاق

شاید ابعاد جدیدی به دلم راه گشود

که نگویم تنگست

که نگویم دلتنگ

و بگویم برپاست

و بگویم مشتاق، پی دیدار شماست

شاید آسان بشود گفت: " تحمل" و

ببینی لبخند همچنان پابرجاست

شاید آسان بشود گفت: سلام