در وصفی که از صفا و معنویت شیخ عزیز و بزرگوار نوشته بودم

در وصفی که از صفا و معنویت شیخ عزیز و بزرگوار نوشته بودم ذکری شد از سید نازنینی که محبتش در آن سالها پاره ای از دل نوجوانم را گرفته بود. ریز نقش و فرز و پرشتاب ، هم در جبهه حضور پررنگ داشت و هم در پشت جبهه و همان موقع هم در کمک به دیگران و رسیدگی به طلاب پیشقدم بود ( از دکتر بردن این و جور کردن وام برای آن و ...) و اخلاق و ادب او برجسته بود. در حالی که به فضل و علم شناخته می شد ، تلاش و کار جدی برای رزق حلال داشت ( و سالهاست که از نشستن پشت میز خیاطی تا ایستادن در مزرعه و زمین کشاورزی را تجربه کرده است ، حتی در دوره ریاست سازمان تبلیغات اسلامی ) و همیشه قدرتش در جمع بین این همه کار متفاوت برایم ستودنی بوده است.
از یکطرف در کنار عضویت هیأت علمی و کار دانشگاهی ، افتخار روضه خوانی و منبر را از دست نداده و از طرف دیگر علیرغم همه مشغله ها در توجه به خانواده کم نگذاشته است . او که در مدیریت مخصوصا در حوزه اقتصاد فرهنگ بسیار توانمند است به شدت از مصاحبه و عکس دوری می کند و گرچه در رویدادهای کلان و مهم اثرگذار است ، کمتر در انظار ظاهر می شود. هنوز هم پس از سالها شاگردی و رفاقت و برادری و علیرغم همه اختلاف نظرهای طبیعی و گلایه های فراوان بیش از گذشته جناب آقای خاموشی را دوست دارم و به صداقت و صفای باطنش غبطه می خورم (عکس مربوط به روز عمامه گذاری در جشن هفدهم ربیع سال ١٣٦٤ شمسی) #سید_خاموشی #خاموشی #سازمان_تبلیغات