وقتی کسی می رود، وقتی کسی قرار است که دیگر نباشد؛

وقتی کسی می رود، وقتی کسی قرار است که دیگر نباشد؛
خانواده اش، اطرافیانش، یا کسانی که او را دوست دارند،
با همه چیزِ او کنار می آیند؛
با نبودنش، با ندیدنش، با صدا نزدنش، با خیلی چیزهای دیگرش،
اما هرگز نمیتوانند با نشنیدن اش، کنار بیایند.
راستش را بخواهی
نشنیدنِ کسی، مرزِ بودن و نبودنِ اوست.


#بابک_زمانی
رمان : #بعد_از_ابر