حقیقتش خستم،

حقیقتش خستم،
از احساساتم خستم
از درسا خستم
از ایگ شدن توسط عالم و آدم از فرندام تا کمپانی ها جشنواره ها فن پیج ها مراسما برندا و... خستم
هنوز خیلیا حتی منو نمیشناسن و آدم حسابم نمیکنن
هیچ چی اینجا فایده نداره نه استعداد نه هیچی
مگه من آدم نیستم؟
دل ندارم؟
چرا هیچوقت نمیتونین منو از خودتون بدونید؟
خسته شدم
دلم میخاد خودمو توی رادیکال اوپتمیسم خفه کنم
الان کسایی که عاف زدنو درک میکنم
همه ی کارایی که کردم بی فایده بودن
ممنونم برای اینکه ثابت کردین اشتباه کردم.