بسم الله الرحمن الرحيم
بسم الله الرحمن الرحيم
رمضان کریم و سالروز میلاد امام حسن مجتبی علیه السلام مبارک
وَمَا أَنْزَلْنَا عَلَيْكَ الْكِتَابَ إِلَّا لِتُبَيِّنَ لَهُمُ الَّذِي اخْتَلَفُوا فِيهِ وَهُدًى وَرَحْمَةً لِقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ
ما این کتاب را بر تو نازل نکردیم مگر برای اینکه حقایقی را که در آن اختلاف کرده اند، برای آنان توضیح دهی تا از آرا، نظریات وسلیقه های باطلشان نسبت به حقایق دست بردارند و برای مردمی که ایمان دارند مایه هدایت و رحمت باشد.(سوره نحل آیه 64)
آیا مودت اهل بیت علیهم السلام که مستلزم معرفت و محبت است، اجرا رسالت و بالاترین عبادت نیست؟ آیا بالاترین ظلم، این نیست که یک مسلمان به ویژه مدعی تشیع، امامانش و حق آنها را نشناسد؟!
تمامی دعواها، جنگ ها، تنش ها، فرقه بازی ها و پراکندگی جامعه بشری، به خاطر بروز اختلافات می باشد؛ واین اختلافات، اگرچه به ظاهر بر سر موضوعی خاص باشند، اما همه ریشه در مباحث نظری دارد که به چگونگی جهان بینی ها و اصول عقاید بر می گردد. دعوای اصلی، بر سر الله جل جلاله، و انحصار الوهیت و ربوبیت برای اوست. چنان که ادعای فرعون همین بود و ادعای تمامی قراعنهی و طواغيب همین است! خداوند متعال در قرآن کریم، تمامی این اختلافات را با در نظر گرفتن ریشه های آنها طرح نموده و پاسخش را با استدلالهای عقلی، درس ها و عبرتهای تاریخی و حکمت های آموزنده، روشن و تبیین نموده است.
حضرت امام حسن مجتبی علیه السلام:
السِّياسَةُ أنْ تَرْعي حُقُوقَ اللهِ، وَ حُقُوقَ الاْحْياءِ، وَ حُقُوقَ الاْمْواتِ - سياست آن است که حقوق خداوند و حقوق موجودات زنده و حقوق مردگان را رعايت کنی.(کلمه الامام حسن ج ۷ ص ۵۷)
بسیاری بر این گمانند که سیاست، امری منحصر به حکومتها و دولتها می باشد؛ در حالی که سیاست یعنی: تدبیر برای تحقق اهداف؛ چه شخصی، چه اجتماعی یا حکومتی، که همه مبتنی بر حقوق است.
سیاست یعنی: حقوق خدا، حقوق خودت و دیگران اعم از مُرده یا زنده را بدانی و برای تحققش تدبیر و تلاش نمایی.
رمضان کریم و سالروز میلاد امام حسن مجتبی علیه السلام مبارک
وَمَا أَنْزَلْنَا عَلَيْكَ الْكِتَابَ إِلَّا لِتُبَيِّنَ لَهُمُ الَّذِي اخْتَلَفُوا فِيهِ وَهُدًى وَرَحْمَةً لِقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ
ما این کتاب را بر تو نازل نکردیم مگر برای اینکه حقایقی را که در آن اختلاف کرده اند، برای آنان توضیح دهی تا از آرا، نظریات وسلیقه های باطلشان نسبت به حقایق دست بردارند و برای مردمی که ایمان دارند مایه هدایت و رحمت باشد.(سوره نحل آیه 64)
آیا مودت اهل بیت علیهم السلام که مستلزم معرفت و محبت است، اجرا رسالت و بالاترین عبادت نیست؟ آیا بالاترین ظلم، این نیست که یک مسلمان به ویژه مدعی تشیع، امامانش و حق آنها را نشناسد؟!
تمامی دعواها، جنگ ها، تنش ها، فرقه بازی ها و پراکندگی جامعه بشری، به خاطر بروز اختلافات می باشد؛ واین اختلافات، اگرچه به ظاهر بر سر موضوعی خاص باشند، اما همه ریشه در مباحث نظری دارد که به چگونگی جهان بینی ها و اصول عقاید بر می گردد. دعوای اصلی، بر سر الله جل جلاله، و انحصار الوهیت و ربوبیت برای اوست. چنان که ادعای فرعون همین بود و ادعای تمامی قراعنهی و طواغيب همین است! خداوند متعال در قرآن کریم، تمامی این اختلافات را با در نظر گرفتن ریشه های آنها طرح نموده و پاسخش را با استدلالهای عقلی، درس ها و عبرتهای تاریخی و حکمت های آموزنده، روشن و تبیین نموده است.
حضرت امام حسن مجتبی علیه السلام:
السِّياسَةُ أنْ تَرْعي حُقُوقَ اللهِ، وَ حُقُوقَ الاْحْياءِ، وَ حُقُوقَ الاْمْواتِ - سياست آن است که حقوق خداوند و حقوق موجودات زنده و حقوق مردگان را رعايت کنی.(کلمه الامام حسن ج ۷ ص ۵۷)
بسیاری بر این گمانند که سیاست، امری منحصر به حکومتها و دولتها می باشد؛ در حالی که سیاست یعنی: تدبیر برای تحقق اهداف؛ چه شخصی، چه اجتماعی یا حکومتی، که همه مبتنی بر حقوق است.
سیاست یعنی: حقوق خدا، حقوق خودت و دیگران اعم از مُرده یا زنده را بدانی و برای تحققش تدبیر و تلاش نمایی.
۷۶۱
۰۶ فروردین ۱۴۰۳
دیدگاه ها
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.