بسم الله الرحمن الرحيم
بسم الله الرحمن الرحيم
قسمت دوم : اوج شکوفایی لنگرود
و اینها همه یعنی تبدیل لنگرود به منطقه سوق الجیشی سیاست و اقتصاد هر چند که پیش ازاین نیز رونق چشمگیری داشت چنانکه در دوره نادرشاه بندر لنگرود محل کشتی سازی و کشتی رانی بود و کشتی ساز انگلیسی جان التون کارخانه کشتی سازیای در لنگرود بر پاداشت و کشتی ای ساخت که بیست و سه توپ جنگی بر عرشه اش قرار گرفت و بر آبهای بندر لنگرود روان شد.پس از اتمام جنگ روس ها بر شاه ایران فشار هایی واردآوردندکه برای منجمباشی محدودیتهایی ایجاد کند و فتحعلیشاه نیز محدوده حکومت میرزاموسی منجم باشی را به لنگرود تقلیل داد. روسها چندان نسبت به این بزرگمرد حسادت می ورزیدند که الکساندر خودزکو در سفرنامه اش که از همه شهرهای گیلان تمجید می کند به لنگرود که میرسد با لحن تحقیرآمیزی می گوید که فتحعلیشاه لنگرود را به منجمباشی در بار خود هبه کرده است و این عمق دردناکی شکستی ست که از میرزاموسی منجمباشی خوردهاند وگرنه چرا این واژه را در تعریف حاکمان شهرهای دیگر به کار نمیبرند. میرزاموسی در دوره فتحعلیشاه به مدت یازده سال بر گیلان حکومت کرد و در دوره محمد شاه نیز نه سال بر کل گیلان حاکم بود در دوره محمد شاه گیلان با بحران فقر و طاعون و دخالت روسها مواجه شد دربار قاجار که پیش از آن به تحریک حاسدان روسی میرزا موسی منجمباشی را از حکومت گیلان برکنار کرده بود بازهم دست به دامان تدبیر منجم باشی شد و یکبار دیگر او را به حکومت گیلان گمارد و سامان کارها را بدو سپرد. در این متن بنا را بر آن نگذارده ام که جانب حاکمان گیرم و ظلم آنها را پنهان کنم چرا که هیچ حکومتی از ظلم مبرا نیست اما انچه در این مقال برایم اهمیت دارد این است که میرزا موسی منجم باشی گیلان را از دستبرد روسها در امان داشت و اجازه نداد هیچ بخشی از گیلان نصیب روسها شود.در زمان ناصرالدین شاه نیز میرزا مهدی خان منجم باشی فرزند میرزا عبدالباقی خان منجم باشی مدتی نایب الحکومه گیلان شد و یکبار دیگر لنگرود به مرکز گیلان تبدیل شد.(پایان)
قسمت دوم : اوج شکوفایی لنگرود
و اینها همه یعنی تبدیل لنگرود به منطقه سوق الجیشی سیاست و اقتصاد هر چند که پیش ازاین نیز رونق چشمگیری داشت چنانکه در دوره نادرشاه بندر لنگرود محل کشتی سازی و کشتی رانی بود و کشتی ساز انگلیسی جان التون کارخانه کشتی سازیای در لنگرود بر پاداشت و کشتی ای ساخت که بیست و سه توپ جنگی بر عرشه اش قرار گرفت و بر آبهای بندر لنگرود روان شد.پس از اتمام جنگ روس ها بر شاه ایران فشار هایی واردآوردندکه برای منجمباشی محدودیتهایی ایجاد کند و فتحعلیشاه نیز محدوده حکومت میرزاموسی منجم باشی را به لنگرود تقلیل داد. روسها چندان نسبت به این بزرگمرد حسادت می ورزیدند که الکساندر خودزکو در سفرنامه اش که از همه شهرهای گیلان تمجید می کند به لنگرود که میرسد با لحن تحقیرآمیزی می گوید که فتحعلیشاه لنگرود را به منجمباشی در بار خود هبه کرده است و این عمق دردناکی شکستی ست که از میرزاموسی منجمباشی خوردهاند وگرنه چرا این واژه را در تعریف حاکمان شهرهای دیگر به کار نمیبرند. میرزاموسی در دوره فتحعلیشاه به مدت یازده سال بر گیلان حکومت کرد و در دوره محمد شاه نیز نه سال بر کل گیلان حاکم بود در دوره محمد شاه گیلان با بحران فقر و طاعون و دخالت روسها مواجه شد دربار قاجار که پیش از آن به تحریک حاسدان روسی میرزا موسی منجمباشی را از حکومت گیلان برکنار کرده بود بازهم دست به دامان تدبیر منجم باشی شد و یکبار دیگر او را به حکومت گیلان گمارد و سامان کارها را بدو سپرد. در این متن بنا را بر آن نگذارده ام که جانب حاکمان گیرم و ظلم آنها را پنهان کنم چرا که هیچ حکومتی از ظلم مبرا نیست اما انچه در این مقال برایم اهمیت دارد این است که میرزا موسی منجم باشی گیلان را از دستبرد روسها در امان داشت و اجازه نداد هیچ بخشی از گیلان نصیب روسها شود.در زمان ناصرالدین شاه نیز میرزا مهدی خان منجم باشی فرزند میرزا عبدالباقی خان منجم باشی مدتی نایب الحکومه گیلان شد و یکبار دیگر لنگرود به مرکز گیلان تبدیل شد.(پایان)
۶۶۸
۳۰ بهمن ۱۴۰۲
دیدگاه ها (۱)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.