به قول محمدرضا احمدی:« یادمون باشه! ما در بزنگاه ها نتونس
به قول محمدرضا احمدی:« یادمون باشه! ما در بزنگاهها نتونستیم...»
ما عادت به این نشدنا داریم مردان باغیرت!
اما این بار حقمون نبود، حقمون نبود قهرمانی شنبه مال ما نباشه! فمیلی طارمی حقشون نبود جامو تو دست نگیرن!
سر بلند نکردید برادران من!
تمام شادی ها و ناراحتی های ما، با وجود دوری، باهم بوده...
شکست خوردید و شکست خوردیم...
اشک ریختید و گریه کردیم...
ناراحت بودید و آتیش گرفتیم...
سعید احساسیمون با گریههاش یجور؛ کاپیتان جهانمونم با اشک نریختن و چنگ زدن به موهاش یجور...
سعید هست جام ملت های بعدی و اینجور داغون شد از باخت؛ کریمی که آخرین اسیاش بود چی؟ اشک نریخت و فقط همبازیاش رو آروم کرد....
شاید خنده دار به نظر بیاد ولی "من بعد از اون چهارشنبهی نحسی که حال و هوای غروب جمعه داشت، تا مدت ها مثل قبل نمیشم..."
با تمام وجودم درک میکنم چه دردی دارید همتون، بارها گریه کردیم برای قهرمانی از دست رفته، برای باختی که به ناحق بود، برای حالی که پسرای ایرانمون داشتن...
اما بیاید دیگه تمومش کنیم! ناراحتی و حسرت چیزی رو برنمیگردونه....
ما؛ نسلی هستیم که با نسل طلایی تاریخ فوتبال ایران بزرگ شدیم، نسلی هستیم که به تکتک بازیکنان مستطیل سبز وابستهایم...
با ادیتا، پستا، استوریا... نه خودمونو بیشتر عذاب بدیم نه بازیکنا رو.
بیاید تظاهر کنیم، یه باختِ مثل همیشه دادیم و تموم شده!
بیاید پیجمونو برگردونیم به قبل...
«سوره طه، آیه۴۶:
نترسید! من با شما هستم! همه چیز را میشنوم و میبینم...»
ما عادت به این نشدنا داریم مردان باغیرت!
اما این بار حقمون نبود، حقمون نبود قهرمانی شنبه مال ما نباشه! فمیلی طارمی حقشون نبود جامو تو دست نگیرن!
سر بلند نکردید برادران من!
تمام شادی ها و ناراحتی های ما، با وجود دوری، باهم بوده...
شکست خوردید و شکست خوردیم...
اشک ریختید و گریه کردیم...
ناراحت بودید و آتیش گرفتیم...
سعید احساسیمون با گریههاش یجور؛ کاپیتان جهانمونم با اشک نریختن و چنگ زدن به موهاش یجور...
سعید هست جام ملت های بعدی و اینجور داغون شد از باخت؛ کریمی که آخرین اسیاش بود چی؟ اشک نریخت و فقط همبازیاش رو آروم کرد....
شاید خنده دار به نظر بیاد ولی "من بعد از اون چهارشنبهی نحسی که حال و هوای غروب جمعه داشت، تا مدت ها مثل قبل نمیشم..."
با تمام وجودم درک میکنم چه دردی دارید همتون، بارها گریه کردیم برای قهرمانی از دست رفته، برای باختی که به ناحق بود، برای حالی که پسرای ایرانمون داشتن...
اما بیاید دیگه تمومش کنیم! ناراحتی و حسرت چیزی رو برنمیگردونه....
ما؛ نسلی هستیم که با نسل طلایی تاریخ فوتبال ایران بزرگ شدیم، نسلی هستیم که به تکتک بازیکنان مستطیل سبز وابستهایم...
با ادیتا، پستا، استوریا... نه خودمونو بیشتر عذاب بدیم نه بازیکنا رو.
بیاید تظاهر کنیم، یه باختِ مثل همیشه دادیم و تموم شده!
بیاید پیجمونو برگردونیم به قبل...
«سوره طه، آیه۴۶:
نترسید! من با شما هستم! همه چیز را میشنوم و میبینم...»
۳.۶k
۲۰ بهمن ۱۴۰۲
دیدگاه ها (۵)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.