دوران دبیرستان یه رفیق داشتم که همه مسخره ش می کردن. نه ق

دوران دبیرستان یه رفیق داشتم که همه مسخره ش می کردن. نه قیافه ش بد بود ، نه لباس پوشیدنش ، نه درسش... مسخره ش می کردن چون با خودش حرف می زد! سر کلاس از خودش می پرسید امروز امتحان شیمی داریم؟ خودش جواب می داد آره... زنگ تفریح از خودش می پرسید نوشابه می خوری؟ خودش می گفت آره ... بعد از امتحان از خودش می پرسید چند تا غلط نوشتی؟ خودش جواب می داد یکی ... وقتی با کسی حرف می زد مثل همه بود ولی امان از وقتی که تنها می شد. شروع می کرد حرف زدن با خودش... بعضی وقتا داد می زد و فحش می داد به خودش، بعضی وقتا هم می خندید و خیلی وقتا هم به خودش دلداری می داد.
چند باری مدرسه خانواده ش رو خواسته بودن. زیاد دکتر رفته بود ولی همه یه جواب می دادن. « هیچ مشکلی نداره»
همه می گفتن این کار رو آگاهانه انجام میده. پشت سرش زیاد حرف می زدن. از جن و شیاطین و روح می گفتن ولی من فکر می کردم اون وقتی تنهاست با خودش حرف می زنه تا از سکوت و تنهایی فرار کنه.
امشب یکی بهم گفت دقت کردی تازگیا خیلی با خودت حرف می زنی؟ خیلی نگرانتم... گفتم آره ، چند نفری بهم گفتن... نگران نباش حالم خوبه... نترس دیوونه نشدم. گفت چیزی شده؟ گفتم آره ... یه رفیق جدید پیدا کردم. یکی که حرفم رو می فهمه. یکی که اگه بخواد هم نمی تونه ترکم کنه. می دونی برای چی با خودم حرف می زنم؟ چون هر آدمی احتیاج داره به کسی که حرفش رو بفهمه... چون به جز خودم هیچ کس حرفم رو نمی فهمه...
‌
نویسنده: حسین‌حائریان🌱
.
پیج‌اصلی: @snouwy
#عکس ، #ویسگون ، #تکست