تفسیر قرآن
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيم
هر روز آیاتی از قرآن کریم را با تأمل و دقت مطالعه کنیم.
ترجمه و تفسیر آیه به آيه سوره زخرف
آیات 13 تا 14
أعوذ بِاللَّهِ مِنَ الشَّیطَانِ الرَّجِیمِ
لِتَسْتَوُوا عَلَي ظُهُورِهِ ثُمَّ تَذْكُرُوا نِعْمَةَ رَبِّكُمْ إِذَا اسْتَوَيْتُمْ عَلَيْهِ وَتَقُولُوا سُبْحانَ الَّذِي سَخَّرَ لَنَا هَذَا وَمَا كُنَّا لَهُ مُقْرِنِينَ (13)
وَإِنَّا إِلَي رَبِّنَا لَمُنقَلِبُونَ (14)
ترجمه :
تا بر پشت آنها قرار گيريد و آنگاه كه بر آن استقرار يافتيد نعمت پروردگارتان را ياد كنيد و بگوييد منزّه است آن كه اين مركب را براى ما رام كرد و ما بر آن توانا نبوديم.
و همانا ما به سوى پروردگارمان باز خواهيم گشت.
پیامها :
- بهره گيرى از نعمت ها بايد همراه ياد خدا و تشكّر از او باشد (نه سبب غرور و غفلت). «لتستوا... ثمّ تذكّروا»
- نعمت ها و تناسب آنها با نيازها، جلوه اى از ربوبيّت الهى است. «نعمة ربّكم»
- راه شكر را از خدا بياموزيم. «تذكّروا نعمة ربّكم... و تقولوا...»
- تسبيح الهى نمونه حمد و ذكر الهى است. «تذكّروا نعمة ربّكم... سبحان الّذى»
- رام بودن زمين و مركب حيوانى براى انسان، از نعمت هاى بزرگ الهى است. «سخر لنا هذا»
- اگر خداوند حيوانات را رام نمى ساخت، انسان ز بهره گيرى آن عاجز بود. «ما كنّا له مقرنين»
- اعتراف به عجز، خود نمونه اى از شكر است. «و ماكنا له مقرنين»
- به هنگام سوار شدن بر مركب براى سفر، خدا را سپاس گوييم و به ياد سفر نهايى باشيم. «تذكّروا نعمة ربّكم اذا استويتم عليه و تقولوا... انا الى ربّنا منقلبون»
بر گرفته از کتاب الکترونیکی تفسير نور مرکز اطلاع رسانی غدیر
هر روز آیاتی از قرآن کریم را با تأمل و دقت مطالعه کنیم.
ترجمه و تفسیر آیه به آيه سوره زخرف
آیات 13 تا 14
أعوذ بِاللَّهِ مِنَ الشَّیطَانِ الرَّجِیمِ
لِتَسْتَوُوا عَلَي ظُهُورِهِ ثُمَّ تَذْكُرُوا نِعْمَةَ رَبِّكُمْ إِذَا اسْتَوَيْتُمْ عَلَيْهِ وَتَقُولُوا سُبْحانَ الَّذِي سَخَّرَ لَنَا هَذَا وَمَا كُنَّا لَهُ مُقْرِنِينَ (13)
وَإِنَّا إِلَي رَبِّنَا لَمُنقَلِبُونَ (14)
ترجمه :
تا بر پشت آنها قرار گيريد و آنگاه كه بر آن استقرار يافتيد نعمت پروردگارتان را ياد كنيد و بگوييد منزّه است آن كه اين مركب را براى ما رام كرد و ما بر آن توانا نبوديم.
و همانا ما به سوى پروردگارمان باز خواهيم گشت.
پیامها :
- بهره گيرى از نعمت ها بايد همراه ياد خدا و تشكّر از او باشد (نه سبب غرور و غفلت). «لتستوا... ثمّ تذكّروا»
- نعمت ها و تناسب آنها با نيازها، جلوه اى از ربوبيّت الهى است. «نعمة ربّكم»
- راه شكر را از خدا بياموزيم. «تذكّروا نعمة ربّكم... و تقولوا...»
- تسبيح الهى نمونه حمد و ذكر الهى است. «تذكّروا نعمة ربّكم... سبحان الّذى»
- رام بودن زمين و مركب حيوانى براى انسان، از نعمت هاى بزرگ الهى است. «سخر لنا هذا»
- اگر خداوند حيوانات را رام نمى ساخت، انسان ز بهره گيرى آن عاجز بود. «ما كنّا له مقرنين»
- اعتراف به عجز، خود نمونه اى از شكر است. «و ماكنا له مقرنين»
- به هنگام سوار شدن بر مركب براى سفر، خدا را سپاس گوييم و به ياد سفر نهايى باشيم. «تذكّروا نعمة ربّكم اذا استويتم عليه و تقولوا... انا الى ربّنا منقلبون»
بر گرفته از کتاب الکترونیکی تفسير نور مرکز اطلاع رسانی غدیر
۹۵۰
۰۶ مرداد ۱۴۰۱
دیدگاه ها
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.