سلام مهربانترین بانو...

سلام مهربانترین بانو...
امروز را قصد کرده ام مخاطب عاشقانه هایم شما باشید...
خوب میدانید من هربار از همه عالم میبرم، سرم را کج میکنم سمت حریم شما...
بانو! من خیلی وقت است بریده ام.
از همه چیز.
شاید از همان روز که رفت.
من خسته شده ام... از این در جهنم طی مسیر کردن...
از دستها را گرفتن و بردن تا درب بهشت اما واردش نشدن...
از این روزگاری که روزگار من نیست...
همه فکر میکنند من برگشته ام به قبل... به روزهای خوب گذشته...
اما شما که همه نیستید...
شما میدانید هیچ چیز مثل قبل نخواهد شد...
بانو جان! بعضی چیزها اثر وضعی دارند... تو اگر ترکشان هم کنی تاثیرش را گذاشته....
و یک روز هم که هنوز یارجان، یار بود پرسید: الهام! تو چرا اینقدر گریه میکنی؟
و من گفتم: دوری تو روی من اثر وضعی دارد. حالا من هی برای خودم دلیل منطقی بیاورم...
دوری تو مرا از درون متلاشی می‌کند...
بانو! شما که غریله نیستید. دوری دارد مرا از درون متلاشی میکند و من مثل آدمهای متین و عاقل، جنونم را درونم مخفی میکنم تا دیگران به ساختمان محکم بیرون نگاه کنند و بگویند: همه چیز خوب شده...
من از درون ویرانه ای هستم که دارد زور میزند به شوق بیحدش به پرواز غلبه کند...
بانوجان! شما مرا با خودتان همراه کنید... من سخت دلتنگ یاری هستم که شما یارجانش هستید...
#الهام_جعفری
#ممنوعه