بسان کبوتری سپید برفراز ستونهای زمین بالهای خود را گشوده

بسان کبوتری سپید برفراز ستونهای زمین بالهای خود را گشوده ای
میگویند نیایش است
اما من می گویم نیایشی آمیخته باشادزیستن
نه از برای بودن ویا ماندن برای پروازهای دیگر در هاله ای از نور سپید
بلکه رسیدن به مقامیست که کمتر آدمی دست یازد به وی
تنها شدن با معبود ابدی
معبودی که خود اختیارت کرد برای عاشقی
عاشقی که رنگ را هم بی رنگ کردن در چرخش سماعت
زبان قاصر از این شیدای از این سرگشتگی
دراین بین
بیاد پیدایش لیل ونهار افتادم
چرخش عاشقی زمین وخورشید
در چرخت بدور دماوند کوه نعماتی را کسب کردی همچون آرامش درلیل وتکاپو وشادزیستن در نهار

مارا در این عاشقی ازخاطر بگذران استاد گران بها

#ئاسو_نادری
#کوردیش_فایل
#کورد
#کوردستان
#فرهنگ
#تمدن
#اصالت