+ چرا هَمه اَزت دور شُدَن؟

+ چرا هَمه اَزت دور شُدَن؟
- هِمه اَزَم دور میشن! دَست مَن نیست...
+ چَند تا دوست بَرات موندَن؟
- مُطمئن باش به اَندازه ی اَنگشتای یه دَستَم نیستن!
+ چِرا؟!
- دَلیلِشو میدونَن خودِشون؛
+ خَسته کُننده ای؟
- و حُوصله سر بر!
+ چرا؟
- چون هیچوقت نباید انتظارِ بودنِ کسی رو داشته باشم ... همیشه باید باشم ولی وقتی من به کسی نیاز داشته باشم....
بالاخره آدما یه جایی یهو کَم میارن!
+ همینجوری پیش بِری دوستی بَرات نِمیمونه
- اَلانِشَم نَمونده ...
+ دِلِت از تَنهایی نِمیگیره؟!
- میشه که نگیره؟ هَمیشه دِلَم خواسته که وقتایی که دِلَم میگیره به یه دوست بِگم بیا بریم بیرون دِلم گرفته! و اون بِگه باشه تا چَند دَقیقه دیگه اونجام! یا اینکه حَتی وَقتایی که حالَم بده بِتونم باهاش حَرف بِزَنَم پیام بدم! خالی کنم خودمو! ولی ...خُب، من همه جور رفاقت داشتم! خوبیش همینه!
+ خوبیش؟
- آره ... بالاخره هر کدوم یه جوری رفتن! هر کدوم گذشته رو یه جوری کوبوندن تو صورتم! بعضیام آدمو تنها نمیذارن و با بودنشون هر روز بیشتر باعث میشن آدم از خودش متنفر بشه! میدونی؟ دلم فقط از خودم پره .. که چرا انقد همیشه توی انتخاب کردنام افتضاحم!