با حسِ یڪ زن بخوان
با حسِ یڪ زن بخوان
وقتی نَــفسِ بودنش گناه است
شبیه شیطانی ڪه رجیمـ است . . .
نـَفسِ بودنمـ را گناه می‌شمارے
آن لحظه ڪه آزادے‌امـ را
به شرطِـ تفڪرِ قرونِ وٌسطایی ات می ڪنی . . .
و
َفَحــشا را در چشمـ هاےِ ولگردِ خود
به تمامِـ زنانِ دور و بـــَر
_ جٌــــــز خواهـــر و مادرت _ تـَعمیمـ می دهی . . .
شبیه شیطانی ڪه وسوسه ڪننده است
مرا همیشه در ژانِـــرِ گناه می‌بینی . . .
دردمـ می آید ڪه هرزگی در وجودت
آنقدر ریشه دوانده است ڪه
همۀ رجلِ این شهر را
همـ فڪرِ عقایدِ خودت می‌دانی
وقتی حتی
همســـر و دخترت را به جرمِـ جامعه‌ای فاسد ، مــَحدود می ڪنی . . .
دردمـ می آید ڪه
تمامِـ عــٌقده‌هایت ، عــَقیده‌ات شده‌اند . . .
وقتی ناموس را اندامِـ مــن می‌دانی . . .
ڪه سینه‌امـ بیشتـــــــــر از تفڪرمـ به چشمت می آید . . .
ڪه تمامـِ عــَقیده‌ات در عـــٌقده‌ای جنسی بــَر باد می رود . . .
و
تعادلِ ایمانت با چند تارِ مو برهَــمـ می ریزد . . .
ڪه ایمانت ، حتی به قـــَدرِ یڪ مانڪنِ برهنه
در پشتِ شیشۀ ویترین همـ استوار نیست . . .
دردمـ می‌آید ڪه از آزادی دَمـ می زنی
بی آنڪه بدانی آزادی یادگرفتنی است . . .
وقتی یاد بگیری به عقایدِ مـــَنِ زن ،
همانقدر احترامـ بگذاری ڪه به تفڪراتِ حولِ بینی‌ات . . .
ڪه بفهمی آزادیِ مـــَن ، مسئولِ گناهِ تو نیست . . .
شبیه زنی ڪه به گناهی ناڪرده
در اِنحنایِ اندامـِ خود ، زندانی گشته است . . .
به هوایی فڪر می‌ڪنمـ ڪه تنها
به قــَدرِ تــَنفـٌس از آن سهمـ می‌بَرمـ . . .
وقتی نَــفسِ بودنش گناه است
شبیه شیطانی ڪه رجیمـ است . . .
نـَفسِ بودنمـ را گناه می‌شمارے
آن لحظه ڪه آزادے‌امـ را
به شرطِـ تفڪرِ قرونِ وٌسطایی ات می ڪنی . . .
و
َفَحــشا را در چشمـ هاےِ ولگردِ خود
به تمامِـ زنانِ دور و بـــَر
_ جٌــــــز خواهـــر و مادرت _ تـَعمیمـ می دهی . . .
شبیه شیطانی ڪه وسوسه ڪننده است
مرا همیشه در ژانِـــرِ گناه می‌بینی . . .
دردمـ می آید ڪه هرزگی در وجودت
آنقدر ریشه دوانده است ڪه
همۀ رجلِ این شهر را
همـ فڪرِ عقایدِ خودت می‌دانی
وقتی حتی
همســـر و دخترت را به جرمِـ جامعه‌ای فاسد ، مــَحدود می ڪنی . . .
دردمـ می آید ڪه
تمامِـ عــٌقده‌هایت ، عــَقیده‌ات شده‌اند . . .
وقتی ناموس را اندامِـ مــن می‌دانی . . .
ڪه سینه‌امـ بیشتـــــــــر از تفڪرمـ به چشمت می آید . . .
ڪه تمامـِ عــَقیده‌ات در عـــٌقده‌ای جنسی بــَر باد می رود . . .
و
تعادلِ ایمانت با چند تارِ مو برهَــمـ می ریزد . . .
ڪه ایمانت ، حتی به قـــَدرِ یڪ مانڪنِ برهنه
در پشتِ شیشۀ ویترین همـ استوار نیست . . .
دردمـ می‌آید ڪه از آزادی دَمـ می زنی
بی آنڪه بدانی آزادی یادگرفتنی است . . .
وقتی یاد بگیری به عقایدِ مـــَنِ زن ،
همانقدر احترامـ بگذاری ڪه به تفڪراتِ حولِ بینی‌ات . . .
ڪه بفهمی آزادیِ مـــَن ، مسئولِ گناهِ تو نیست . . .
شبیه زنی ڪه به گناهی ناڪرده
در اِنحنایِ اندامـِ خود ، زندانی گشته است . . .
به هوایی فڪر می‌ڪنمـ ڪه تنها
به قــَدرِ تــَنفـٌس از آن سهمـ می‌بَرمـ . . .
۴۳۷
۰۴ تیر ۱۳۹۶
دیدگاه ها (۵)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.