یادت که نیست اما...

یادت که نیست اما...
مثل هر روز روبرویم نشسته بودی
و مانند هر لحظه اش داشتم
حظ میبردمت که...
صدایت زدم!
ببخشید،قلم خدمتتان هست؟
انگار منتظر باشی گفتی همین یک مداد اما به کار نوشتن نمی آید ها...
گفتم اتفاقا...
طولانی ترین عاشقانه ام را برای تو نوشتم
با همان قلم که هر روز دور لب هایت می دوید!
دوستت دارم...
خواندی و زیباترین غزل ناسروده ی دنیا روی گونه هایت نقش بست!
من بیشتر!
یادت که نیست اما
شاعر خصوصی ات شدم
و شدی همه ی دنیایم!
یادت نیست که
دورت گشتن،به سرگیجه ی بعدش و افتادن در آغوشت می ارزید!
یادت نیست چون این رویایی ست که هر شب مرورش میکنم!
اگر امشب قدم رنجه کنید...
دلم برای سرگیجه سخت تنگ است!

#حامد_نیازی
#خیلی_دوستت_دارم❤