با آزاد شدن پول های بلوکه شده , مسئولان دولتی دست پاچه شد

با آزاد شدن پول های بلوکه شده , مسئولان دولتی دست پاچه شده اند و هر کدام به دنبال راهی برای خرج کردن کل این مبلغ تا قبل از انتخابات ریاست جمهوری سال ۹۶ هستند.

از طرف دیگر کشورهای ورشکسته اروپایی که تا دیروز نرخ بیکاری و تورم شان سر به فلک کشیده بود یک به یک در حال ارسال دعوتنامه برای رئیس جمهور و هیئت همراه هستند تا مبادا این میدان رااز دست بدهند.

کشورهای اروپائی به دنبال راهی هستند تا از منجلاب بیکاری و ورشکستگی که در آن فرو رفته اند نجات بیابند.

این برنامه های دولت ضررهای بسیاری برای کشور دارد که نه تنها در کوتاه مدت بلکه در دراز مدت نیز برای کشور زیان های جبران ناپذیری در بر خواهد داشت که در ذیل به تعدادی از این موارد اشاره می شود :

۱- پایان یافتن این پول ها و برگشتن به شرایط قبل بدون اینکه توسعه و رونقی به دست بیاوریم.
۲- ضرر و زیان صنعتگران و تولید کنندگان داخلی
۳- ورشکستگی کارگاه های تولیدی داخلی و اخراج کارگران
۴- بالا رفتن آمار بیکاری
۵- افزایش رکود
۶- تضعیف روحیه خودباوری در تولیدکنندگان داخلی
۷- تبدیل کشور به یک بازار بزرگ برای محصولات وارداتی
۸- گرایش مردم به سمت محصولات خارجی و کاهش تمایل به خرید محصولات داخلی
۹- عقب ماندگی کشور از صنعت و تکنولوژی روز دنیا
۱۰- هدایت پول های صنعتگران و سرمایه گذاران کارگاه های تولیدی به سمت ربا و سپرده گذاری در بانک ها برای دریافت سودهای کلان و بدون زحمت
۱۱- تعطیل شدن چرخه تولید و صنعت کشور
۱۲- وابستگی هرچه بیشتر به کشورهای توسعه یافته

اینها تنها بخشی از ضرر هایی است که دولت با بستن قراردادهای جدید با کشورهای اروپایی به کشور و مردم میزند.

دولت باید کمی سعه صدر به خرج میداد و با تامل بیشتری نسبت به هزینه کرد این مبالغ اقدام میکرد و آنقدر با شتاب عمل نمیکرد.

دولت به جای واردات انواع و اقسام وسایل و تجهیزات از کشورهای اروپائی این مبالغ را باید صرف خرید تکنولوژی در جهت راه اندازی خط تولید صنایع میکرد. و نباید این هزینه ها را صرفا در جهت خرید اجناس خارجی هزینه بکند.

ما در حال حاضر به جای خرید محصولات خارجی ، نیاز داریم تا خودمان به تکنولوژی ساخت این اجناس دست یابیم تا بتوانیم در آینده حرفی برای گفتن داشته باشیم.

این کار نه تنها کشور را از وابستگی نجات میدهد بلکه ما را از رکود خارج میکند و باعث رونق کسب و کار و کاهش بیکاری در کشور میشود.

سیاست های کلان اقتصاد مقاومتی نیز بر اهمیت دادن به تولید داخل و عدم وابستگی به بیگانگان دلالت دارد و هدف اصلی آن بی نیاز شدن از وابستگی به کشورهای توسعه یافته و رسیدن به چشم انداز ایران در افق ۱۴۰۴ می باشد.

در چشم انداز ایران ۱۴۰۴ ما باید به جایگاه اول اقتصادی، علمی و فناوری در سطح منطقه دست بیابیم. که این امر جز با حمایت از تولید داخلی میسر نمی گردد.

امید است تا دولت مردان ما قبل از اینکه چرخ صنعت کشورهای اروپایی را رونق دهد به فکر چرخیدن چرخ صنعت و تولید کشور بیافتند و مبالغ آزاد شده را در اختیار بخش های تولیدی قرار دهند تا هم رونق اقتصادی را شاهد باشیم و هم نرخ بیکاری کاهش بیابد.