باران بهانه است کافیست من باشم و تو و پرسه ای به وسعت کوچ
باران بهانه است کافیست من باشم و تو و پرسه ای به وسعت کوچه باغ بی انتهای کودکی.آنقدر می رویم تا دنیای آدم بزرگ ها را عاصی کنیم.
بیا بستنی بخوریم، زمین بخوریم و بینی مان را با آستین پاک کنیم بی ترس آنکه کسی ما را ببیند. گر چه ما را خواهند دید.
اما بزرگترها عادت دارند ببینند و به روی خود نیاورند.ما هم قول می دهیم هر چه از لایه اوزون و طلب و بدهی و چک و وام بانکی و تقلب و نیرنگ و کدورت دیدیم به روی خود نیاوریم صد یک مساوی.
باران بهانه است برای شستن دل آدم یک نفس عمیق کافیست.حتی توی همین دود و سرب و چدن!
اگر ریه هات هنوزهوا را می شناسد.
#امیرعلی_نبویان
بیا بستنی بخوریم، زمین بخوریم و بینی مان را با آستین پاک کنیم بی ترس آنکه کسی ما را ببیند. گر چه ما را خواهند دید.
اما بزرگترها عادت دارند ببینند و به روی خود نیاورند.ما هم قول می دهیم هر چه از لایه اوزون و طلب و بدهی و چک و وام بانکی و تقلب و نیرنگ و کدورت دیدیم به روی خود نیاوریم صد یک مساوی.
باران بهانه است برای شستن دل آدم یک نفس عمیق کافیست.حتی توی همین دود و سرب و چدن!
اگر ریه هات هنوزهوا را می شناسد.
#امیرعلی_نبویان
۷۶۲
۱۰ مرداد ۱۳۹۴
دیدگاه ها (۱)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.