ﻋﺴﻞ:ﺳﻼم آﻗﺎ ﺳﺎﻣﯽ...ﺧﻮب ﻫﺴﺘﯿﻦ؟ ﺳﺎم ﻫﻢ ﮐﻨﺎر ﻣﺎاﯾﺴﺘﺎد و ﺑﺎ ﺳ

ﻋﺴﻞ:ﺳﻼم آﻗﺎ ﺳﺎﻣﯽ...ﺧﻮب ﻫﺴﺘﯿﻦ؟ ﺳﺎم ﻫﻢ ﮐﻨﺎر ﻣﺎاﯾﺴﺘﺎد و ﺑﺎ ﺳﻮرن دﺳﺖ داد. ﺳﺎم:ﻣﻤﻨﻮن ﺧﻮﺑﻢ.ﺷﻤﺎ

ﭼﻄﻮرﯾﺪ؟اﺣﻮال ﺷﻤﺎ ﺟﻨﺎب ﺳﺮﮔﺮد؟ ﺳﻮرن ﮐﻪ ﯾﮑﻢ ﺟﺪی ﺷﺪﻩ ﺑﻮد ﮔﻔﺖ:ﻣﻤﻨﻮن ﺳﺎﻣﯽ ﺟﺎن...ﺧﻮﺑﻢ ﻋﺴﻞ:ﻋﺮﺷﯿﺎ

ﺧﻮﻧﻪ اس؟ ﺳﺎم:راﺳﺘﺶ ﺷﺮﮐﺖ ﮐﺎر داﺷﺖ رﻓﺘﻪ ﺑﻮدم ﺳﺮ راﻫﻢ ﯾﻪ ﺳﺮی ﺑﻬﺶ ﺑﺰﻧﻢ دﯾﺪم ﮐﺎرﻫﺎش زﯾﺎدﻩ...ﺷﺎﯾﺪ

اﻣﺸﺐ ﻧﯿﺎد ﻣﺘﻔﮑﺮاﻧﻪ ﺳﺮی ﺗﮑﻮن دادم و ﺑﻪ ﮔﻔﺘﻦ"آﻫﺎن"اﮐﺘﻔﺎ ﮐﺮدم.اﻣﺎ ﺗﺎ ﺳﺮم و ﺑﻠﻨﺪ ﮐﺮدم و ﺳﻮرن رو دﯾﺪم ﮐﻪ

داﺷﺖ دﻧﺪون ﻫﺎش رو روی ﻫﻢ ﻣﯽ ﺳﺎﯾﯿﺪ. آﺧﯽ ﻃﻔﻠﯽ ﺑﭽﻪ ام ﻧﻤﯽ دوﻧﻪ ﻋﺮﺷﯿﺎ داداﺷﻤﻪ ﻫﻨﻮز...ﻣﻨﻢ ﻧﻤﯽ

ﮔﻢ ﺣﺎﻻ ﺣﺎﻻﻫﺎ ﮐﻪ ﺣﺮص ﺑﺨﻮرﻩ ﺑﺎ اوﻣﺪن آﺳﺎﻧﺴﻮر ﺳﻮار ﺷﺪﯾﻢ.ﺧﺪاﯾﯿﺶ ﺗﻦ ﭘﺮور ﻫﺎﯾﯽ ﻫﺴﺘﯿﻢ ﻣﺎ...ﺧﺐ دوﻗﺪم

راﻫﻪ دﯾﮕﻪ ﺑﺎ ﭘﻠﻪ ﺑﯿﺎﯾﻢ ﻧﻤﯽ ﻣﯿﺮﯾﻢ ﮐﻪ. -ﻧﻤﯽ ﻣﯿﺮﯾﻢ وﻟﯽ ﺧﺴﺘﻪ ﮐﻪ ﻣﯽ ﺷﯿﻢ -راﺳﺖ ﻣﯽ ﮔﯽ اﯾﻨﻢ ﺣﺮﻓﯿﻪ.

آﺳﺎﻧﺴﻮر ﻃﺒﻘﻪ دوم اﯾﺴﺘﺎد و ﺳﺎم ﺑﺎ ﮔﻔﺘﻦ ﺷﺐ ﺑﺨﯿﺮ رﻓﺖ. ﻋﺴﻞ:ﻣﮕﻪ ﺧﻮﻧﻪ ﺗﻮن ﻃﺒﻘﻪ اول ﻧﯿﺴﺖ؟ﭼﺮا داری ﻣﯿﺎی

ﺑﺎﻻ؟ ﺳﻮرن ﮐﻪ ﯾﮑﻢ ﺟﺪی ﺑﻮد و دﺳﺖ ﺑﻪ ﺳﯿﻨﻪ اﯾﺴﺘﺎدﻩ ﺑﻮد ﻧﮕﺎﻫﯽ ﺑﻬﻢ اﻧﺪاﺧﺖ و ﺑﺎ ﺑﯽ ﺣﻮﺻﻠﮕﯽ ﮔﻔﺖ:ﻣﯽ

ﺧﻮام ﺑﺮم ﺳﻮﯾﯿﺖ ﺧﻮدم اﺷﮑﺎﻟﯽ دارﻩ ﺑﻪ ﻧﻈﺮﺗﻮن؟ ﺑﺎ ﻗﯿﺎﻓﻪ ﻣﻈﻠﻮﻣﯽ ﮔﻔﺘﻢ:ﻧﻪ...ﻣﻦ ﻓﻘﻂ ﺳﻮال ﭘﺮﺳﯿﺪم. ﭼﺮا اﯾﻦ

ﻃﻮری ﻣﯽ ﮐﻨﯽ؟ ﺳﻮرن ﻧﮕﺎﻫﺶ ﯾﮑﻢ رﻧﮓ ﻣﻬﺮﺑﻮﻧﯽ ﮔﺮﻓﺖ و ﻟﺒﺨﻨﺪ ﻣﺤﻮی زد. ﺳﻮرن:ﺧﻮﺷﻢ ﻧﻤﯿﺎد ﺑﺎ ﭘﺴﺮﻫﺎی

دﯾﮕﻪ ﮔﺮم ﺑﮕﯿﺮی اﺑﺮوﻫﺎﻣﻮ اﻧﺪاﺧﺘﻢ ﺑﺎﻻ.اﯾﻦ ﭼﯽ ﮔﻔﺖ اﻻن؟ ﺑﺎ ﻟﺒﺨﻨﺪ ﺧﺒﯿﺜﺎﻧﻪ ای ﮔﻔﺘﻢ:اﮔﻪ ﮔﺮم ﺑﮕﯿﺮم ﭼﯽ ﻣﯽ ﺷﻪ

اوﻧﻮﻗﺖ؟ ﺳﻮرن ﺑﺪﺟﻨﺲ ﻧﮕﺎﻫﻢ ﮐﺮد و زد رو ﺑﯿﻨﯽ ﻣﻮ ﮔﻔﺖ:اوﻧﻮﻗﺖ ﺑﺪ ﻣﯽ ﺑﯿﻨﯽ ﺿﻌﯿﻔﻪ ﻟﺒﺨﻨﺪی زدم ﮐﻪ ﭼﺎل

ﮔﻮﻧﻪ اﻣﻮ ﻧﺸﻮن ﻣﯽ داد. دﺳﺘﺶ رو ﮔﺬاﺷﺖ رو ﭼﺎل ﮔﻮﻧﻪ اﻣﻮ ﻣﻬﺮﺑﻮن ﺧﻨﺪﯾﺪ. از اﺳﺎﻧﺴﻮر ﮐﻪ اوﻣﺪﯾﻢ ﺑﯿﺮون.ﻫﺮ

.ﮐﺪوم رﻓﺘﯿﻢ ﺳﯽ ﺧﻮدﻣﻮن. ﻋﺴﻞ:ﺷﺐ ﺑﺨﯿﺮ ﺳﻮرن: ﺷﺐ ﺑﺨﯿﺮ...راﺳﺘﯽ... ﺑﺮﮔﺸﺘﻢ ﺳﻤﺘﺶ و ﺳﺮم رو ﺗﮑﻮن دادم

ﺳﻮرن:ﻣﯽ ﺷﻪ از ﻓﺮدا ﻧﻘﺶ ﺑﺎزی ﮐﻨﯽ ﺟﻠﻮش؟ ﺗﻮ ﻧﮕﺎﻫﺶ ﺧﻮاﻫﺶ ﺑﻮد.ﺧﻮدم رو ﮔﻮل ﻧﺰﻧﻢ دﯾﮕﻪ ﻫﻤﻪ ﻋﺎﻟﻢ و

آدم ﻓﻬﻤﯿﺪن ﻣﻦ ﻋﺎﺷﻖ اﯾﻦ آﻗﺎﻫﻪ ﺷﺪم و ﺧﻮدﻣﻢ ﺧﯿﻠﯽ دوﺳﺖ دارم ﺣﺎل اون دﺧﺘﺮﻩ رو ﺑﮕﯿﺮم.ﻫﺮ ﭼﻪ زودﺗﺮ

ﺑﻬﺘﺮ... ﮐﻤﯽ ﻗﯿﺎﻓﻪ ﻣﺘﻔﮑﺮاﻧﻪ ﺑﻪ ﺧﻮدم ﮔﺮﻓﺘﻢ و ﺑﻌﺪ از ﮐﻤﯽ ﻓﮑﺮﮐﺮدن ﮔﻔﺘﻢ:ﺑﺎﺷﻪ ﺳﻮرن ﭼﺸﻤﮑﯽ زد و

ﮔﻔﺖ:ﻣﻤﻨﻮﻧﻢ.ﺷﺒﺖ ﺧﻮش رﻓﺘﻢ ﺗﻮ ﺧﻮﻧﻪ.ﺑﻌﺪ از در اوردن ﻟﺒﺎس ﻫﺎم ﯾﻪ دوش ﮔﺮﻓﺘﻢ و ﯾﻪ آﺳﺘﯿﻦ ﮐﻮﺗﺎﻩ آﺑﯽ

ﻓﯿﺮوزﻩ ای ﭘﻮﺷﯿﺪم ﺑﺎ ﺷﻠﻮارک ﻟﯽ ﺧﻮﺷﮕﻠﯽ ﮐﻪ ﺗﺎ زﯾﺮ زاﻧﻮم ﺑﻮد.ﻣﻮﻫﺎم رو دم اﺳﺒﯽ ﺑﺴﺘﻢ و ﻃﺒﻖ ﻣﻌﻤﻮل ﺑﻌﺪ

از ﺣﻤﻮم ﯾﮑﻢ آراﯾﺶ ﮐﺮدم و ﻋﻄﺮ وﮐﺮم زدم. اﺻﻼ ﮐﻼ ﻋﺎدﺗﻢ ﺑﻮد ﺑﻌﺪ ﺣﻤﻮم اﮔﺮ ﻧﺼﻒ ﺷﺐ ﻫﻢ ﺑﺎﺷﻪ ﺑﺎﯾﺪ آراﯾﺶ

ﮐﻨﻢ و ﻋﻄﺮ و ﮐﺮم ﻣﺎﻟﯽ ﮐﻨﻢ ﺧﻮدم و. ﺗﮑﯿﻪ دادم ﺑﻪ اﭘﻦ و ﮔﻮﺷﯽ رو ﺑﺮداﺷﺘﻢ و ﺷﻤﺎرﻩ ﻋﺮﺷﯿﺎ رو ﮔﺮﻓﺘﻢ. ﺻﺪای

ﮐﻼﻓﻪ ای از ﭘﺸﺖ ﺧﻂ ﮔﻔﺖ. - ﺑﻠﻪ ﺑﻔﺮﻣﺎﯾﯿﺪ اﻧﮕﺎر ﺑﻪ ﺷﻤﺎرﻩ ﻧﮕﺎﻩ ﻧﮑﺮدﻩ ﺑﻮد.آﺧﻪ داداﺷﻢ ﭼﻘﺪر ﺻﺪاش ﺧﺴﺘﻪ اس -

ﺳﻼم داداﺷﯽ.ﺧﺴﺘﻪ ﻧﺒﺎﺷﯽ ﯾﮑﻢ ﺑﺎ اﻧﺮژی ﺗﺮ ﮔﻔﺖ:ﺳﻼم ﺧﻮاﻫﺮی ﻣﻤﻨﻮن ﺗﻮﻫﻢ ﺧﺴﺘﻪ ﻧﺒﺎﺷﯽ - ﻋﺮﺷﯿﺎ ﺷﺐ

ﻧﻤﯿﺎی ﺧﻮﻧﻪ؟ - ﻧﻤﯽ دوﻧﻢ ﻋﺰﯾﺰم.ﺷﺎﯾﺪ ﺑﯿﺎم وﻟﯽ دﯾﺮ وﻗﺖ ﻣﯿﺎم.ﮐﻠﯽ ﮐﺎر ﮐﺎﻣﭙﯿﻮﺗﺮی رﯾﺨﺘﻪ رو ﺳﺮم. - ﺧﺐ ﺑﯿﺎر

ﺧﻮﻧﻪ اﻧﺠﺎﻣﺸﻮن ﺑﺪﻩ - ﻧﻤﯽ ﺷﻪ ﻋﺰﯾﺰم.ﯾﻪ ﺳﻪ ﭼﻬﺎر ﻧﻔﺮی ﻫﺴﺘﯿﻢ اﯾﻨﺠﺎ...ﺗﻮ ﻏﺬات و ﺑﺨﻮر - ﺑﺎﺷﻪ...ﻣﺮاﻗﺐ ﺧﻮدت

ﺑﺎش - ﺗﻮﻫﻢ ﻫﻤﯿﻦ ﻃﻮر ﺧﻮاﻫﺮی...ﻣﺮاﻗﺐ ﺧﻮدت ﺑﺎﺷﯽ ﻫﺎ...ﻣﯽ ﺑﻮﺳﻤﺖ ﺑﺎی - ﺑﺎیﮔﻮﺷﯽ رو ﻗﻄﻊ ﮐﺮدم و ﯾﻪ

ﻧﻔﺲ ﻋﻤﯿﻖ ﮐﺸﯿﺪم.ﻃﻔﻠﯽ داداﺷﻢ ﭼﻘﺪر ﮐﺎر ﻣﯽ ﮐﻨﻪ. از ﭘﻨﺠﺮﻩ ﭘﺎﯾﯿﻦ رو ﻧﮕﺎﻩ ﮐﺮدم.ﺳﺎم و ﮐﺴﺮی و ﮐﯿﺎرش

داﺷﺘﻦ ﻣﯽ رﻓﺘﻦ ﺑﯿﺮون.اﯾﻨﺎﻫﻢ اﻟﮑﯽ ﺧﻮﺷﻦ ﻫﺎ ﻫﺮ ﺷﺐ ﻫﺮﺷﺐ ﺑﯿﺮوﻧﻦ. رﻓﺘﻢ ﺗﻠﻮﯾﺰﯾﻮن رو روﺷﻦ ﮐﺮدم و ﺑﻌﺪاز

ﺑﺎﻻ وﭘﺎﯾﯿﻦ ﮐﺮدن ﮐﺎﻧﺎل ﻫﺎ ﯾﻪ ﻓﯿﻠﻢ ﭘﯿﺪا ﮐﺮدم ودﯾﺪﻣﺶ.ﺟﺎﻫﺎی ﺣﺴﺎس ﻓﯿﻠﻢ ﺑﻮد ﮐﻪ ﯾﻪ دﻓﻌﻪ ﺑﺮق ﻫﺎ رﻓﺖ. -اﻩ

اﻻن وﻗﺖ ﺑﺮق رﻓﺘﻦ ﺑﻮد آﺧﻪ؟اوﻧﻢ اﯾﻦ ﺟﺎی ﺣﺴﺎس؟ ﺧﻮﻧﻪ ﺧﯿﻠﯽ ﺗﺎرﯾﮏ ﺑﻮد.ﻣﻮﺑﺎﯾﻠﻤﻢ ﺗﻮ اﺗﺎق ﺧﻮاب ﺑﻮد.ﺧﺪاﯾﺎ ﺣﺎﻻ

ﻣﻦ ﭼﻪ ﻣﯽ دوﻧﻢ ﺷﻤﻊ ﮐﺠﺎﺳﺖ؟ ﯾﻪ ﺻﺪاﻫﺎﯾﯽ ﻫﻢ ﻣﯽ اوﻣﺪ. ﯾﮑﻢ ﮐﻮرﻣﺎل ﮐﻮرﻣﺎل راﻩ رﻓﺘﻢ ﮐﻪ ﺧﻮردم ﺑﻪ ﯾﻪ

ﭼﯿﺰ ﺷﯿﺸﻪ ای ﮐﻪ ﺗﻮ اون ﺗﺎرﯾﮑﯽ ﻧﻤﯽ دوﻧﺴﺘﻢ ﮐﺪوم ﯾﮑﯽ از وﺳﺎﯾﻞ ﻋﺰﯾﺰﻣﻪ و اﻓﺘﺎد زﻣﯿﻦ و ﺷﮑﺴﺖ. ازﺗﺮس

...اﯾﻨﮑﻪ ﺷﯿﺸﻪ ﺑﺮﻩ ﺗﻮ دﺳﺖ و ﭘﺎم ﺑﺎﻫﻤﻮن ﻟﺒﺎس ﻫﺎ ﭘﺮﯾﺪم ﺑﯿﺮون و در آﭘﺎرﺗﻤﺎن ﺳﻮرن رو زدم

ﯾﮑﻢ ﻃﻮل ﮐﺸﯿﺪ و ﺑﻌﺪ ﺳﻮرن ﺑﺎ ﯾﻪ ﺷﻠﻮارک ﻣﺸﮑﯽ و ﯾﻪ ///////////////////////////////////////////////////

ﺗﯿﺸﺮت ﺳﻮرﻣﻪ ای ﺟﺬب ﮐﻪ ﺗﻮ اون ﺗﺎرﯾﮑﯽ زﯾﺎد ﻧﻤﯽ ﺗﻮﻧﺴﺘﻢ ﻣﺪﻟﺶ رو ﺑﺮاﺗﻮن ﺷﺮح ﺑﺪم ﺷﺮﻣﻨﺪﻩ)!(اوﻣﺪ ﺟﻠﻮی

در... -ﺳﻼم...ﺷﻤﻊ دارﯾﺪ؟ ﺳﻮرن ﻟﺒﺨﻨﺪی زد وﮔﻔﺖ:ﭼﻨﺪ ﺗﺎ ﻣﯽ ﺧﻮای ﺧﻮاﻫﺮم؟ ﻟﺤﻨﺶ ﻋﯿﻦ اﯾﻦ ﺑﻘﺎل ﻫﺎ ﺑﻮد. ﭼﭗ

ﭼﭗ ﻧﮕﺎﻫﺶ ﮐﺮدم ﮐﻪ ﻧﻤﯽ دوﻧﺴﺘﻢ ﺗﻮ اون ﺗﺎرﯾﮑﯽ راﻫﺮو دﯾﺪﻩ ﻣﯽ ﺷﻪ ﯾﺎﻧﻪ. اﻣﺎ ﻣﺜﻞ اﯾﻦ ﮐﻪ دﯾﺪش و ﺑﻠﻨﺪ ﺑﻠﻨﺪ

.زد زﯾﺮ ﺧﻨﺪﻩ. از ﺟﻠﻮی در رﻓﺖ ﮐﻨﺎر و ﮔﻔﺖ:ﺑﯿﺎ ﺗﻮ...ﯾﮑﯽ دوﺗﺎ ﭘﯿﺪا ﮐﺮدم روﺷﻨﺸﻮن ﮐﺮدم.ﺑﯿﺎ ﺗﻮ ﺑﺒﯿﻨﻢ ﺑﺎز دارم ﯾﺎﻧﻪ

ﻣﻨﻢ ﮐﻪ ﭘﺮرو رﻓﺘﻢ ﺗﻮ ﺳﺮﯾﻊ و ﺳﻮرن درو ﺑﺴﺖ. ﯾﻪ آن ﺑﺎ ﺗﺮس ﺑﺮﮔﺸﺘﻢ ﻧﮕﺎﻫﺶ ﮐﺮدم ﮐﻪ ﻟﺒﺨﻨﺪی زد و ﺑﻪ ﻣﺒﻠﯽ ﮐﻪ

ﺗﻮ ﻧﻮر ﮐﻢ ﺷﻤﻌﯽ ﮐﻪ روی ﻣﯿﺰ ﺑﻮد ﯾﮑﻢ روﺷﻦ ﺷﺪﻩ ﺑﻮد اﺷﺎرﻩ ﮐﺮد و ﮔﻔﺖ:ﺑﺸﯿﻦ ﻧﺸﺴﺘﻢ و ﻧﮕﺎﻫﺶ ﮐﺮدم.ﯾﻪ

ﻧﮕﺎﻩ ﭼﭗ ﺑﻬﻢ اﻧﺪاﺧﺖ وﮔﻔﺖ:ﭼﯿﻪ؟ﭼﺮا ﻗﯿﺎﻓﻪ ات اﯾﻦ ﺟﻮری ﺷﺪﻩ؟ﻧﮑﻨﻪ ﺗﺮﺳﯿﺪی ﺑﺨﻮرﻣﺖ ﻫﺎن؟اﻻن ﻣﻦ و ﺧﻮن

آﺷﺎم ﻣﯽ ﺑﯿﻨﯽ ﺣﺘﻤﺎ آرﻩ؟ ﻟﺒﺨﻨﺪ