بیا مرا ببر تا مرز غربتِ تنت و دفن کن تنِ سوخته ام را زیر خاکستری نگاهت، می خواهم با نیایش شورانگیز لبانت دوباره برخیزم سرخ تر از واژه های عاشقانه بر بستر خیال انگیز شقایق ها...
دیدگاه ها (۳)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.