تا جایی که به یاد دارم از کودکی همیشه کتاب خوانده ام و مط

تا جایی که به یاد دارم از کودکی همیشه کتاب خوانده ام و مطالعه کرده ام ،
حتی وقتی بر روی زمین تکه روزنامه ای پاره شده را می دیدم بر می داشتم و آن را می خواندم با آنکه ناقص بود . اکنون نیز که به میانسالی رسیده ام هنوز روزی بیش از چندین ساعت مطالعه دارم و کتاب می خوانم .
ما در تهران زندگی می کنیم ؛ یک روز یکی از جوانانِ آشنا از من پرسید شما که این همه کتاب خوانده اید می توانید بگویید چرا ما ایرانی ها پیشرفت نمی کنیم ؟
به او گفتم :
آیا تو تاریخ سرزمین خود را به طور کامل خوانده ای ؟ گفت نه

گفتم کوروش بزرگ و فردوسی و شاه اسماعیل و امیر کبیر را می شناسی ؟ گفت نامشان آشناست و به گوشم خورده است

گفتم آیا تو کتاب های مقدس آسمانی مانند : اوستا ، تورات ، انجیل و قرآن را مطالعه کرده ای ؟ گفت نه

گفتم تو می دانی قرون وسطی در اروپا چه دورانی بوده است ؟ گفت نه

آیا تو تاریخ انقلاب کبیر فرانسه را خوانده ای ؟ نه

آیا تو اندیشه های فلسفی و سیاسی را مطالعه کرده ای ؟ نه

آیا تو فرق بین لیبرالیسم و سوسیالیسم را می دانی ؟ نه ، اصلا به گوشم نخورده است

آیا تو فرق بین حکومت مشروطه سلطنتی را با حکومت مطلقه سلطنتی می دانی ؟ نه

آیا تو فرق بین حکومت تک حزبی و چند حزبی را می دانی ؟ نه ، حزب چیست؟! آیا تو فرق بین حکومت جمهوری را با حکومت پارلمانی می دانی ؟ نه

آیا تو از قوانین کشور خود آگاهی داری ؟ نه

آیا می دانی کشور رومانی در کدام قاره قرار گرفته ؟ نه

آیا می توانی چند کشور از آمریکای جنوبی را نام ببری ؟ نه ، کجاست ؟! گفتم آیا تو دانشگاه رفته ای ؟ بله ، لیسانس دارم
گفتم پایتخت کشور استرالیا کجاست ؟ گفت نمی دانم
گفتم یکی از کشورهای همسایه غرب ایران را نام بِبَر ؟ غرب کجا !؟ گفتم مرکز استان هرمزگان کجاست ؟ نمی دانم
گفتم حالا متوجه شدی چرا ما ایرانی ها پیشرفت نمی کنیم ؟ گفت نه چرا ؟! گفتم تو مجرم هستی و محکوم می شوی به #کتاب خواندن و مطالعه کردن تا چیزهایی را که نمی دانی بیاموزی .
گفت وقت مطالعه ندارم و باید بروم
در حالی که می رفت گفت برادرم سربازی کرمان افتاده ، آیا به تهران نزدیک است ؟!