یک نفر هست که لب وا بکند می میرم

یک نفر هست که لب وا بکند می میرم
خنده ی معجزه آسا بکند می میرم

در کنارش بخدا حس عجیبی دارم
بوسه موکول به فردا بکند می میرم

جان من بسته به هر موی سیاهش شده است
تاری از زلف، هویدا بکند می میرم

دلخوشم از همه عالم به نگاهش اما
اگر این مسئله حاشا بکند میمیرم

مثل آن شعله که از بارش باران مرده
صورتم را اگر او ، ها بکند می میرم

رفتنش آخر دنیاست خودش میداند
با کسی غیر خودم تا بکند میمیرم

دوست دارم همه ی عمر کنارم باشد
"کفش رفتن اگر او پا بکند میمیرم..."