و بد بودی یه بی مرام خودخواه یه نامرد که جاشو دادم به شیش
و بد بودی یه بی مرام خودخواه یه نامرد که جاشو دادم به شیشه های وودکا
یه کاغذ یه خودکار بنویس گلم تو بد کردی ولی لعنت به خودم
بیا خلوت کنیم باز من زخمامو نشون میدم و مرهمش با تو
بیا بازی کنیم بازم تو ته سیگارامو بشمار منم عشقاتو
همش کار و کار با خستگی میرم خونه اعصاب خط خطیمم مادرمو میرنجونه
یا نمیخابم یا میخابم با قرص هر شب هیشکی به پام نموند به جز همین جفت کفشم
فکر کردی تو نبودت این سیگاره خاموش میشه نه یادت میوفتم به دنیا فوش ناموس میکشم
بگو به کی دلت بنده گفتم دوست دارم جوابت یه استیکر خنده
گفتی به هم میرسیم داری بهش میرسی که باکلاس شدی زیرلباتم یه پرسینکه
این انگشتای بی حس روی سیمای این سازم تو خودتو خراب کردی من دنیامو میسازم
شبیه فرشتها بودی ولی شیطونی اره امشب پیششی شیطونی آره
چقد به خودت رسیدی داری کجا میری کدوم حروم زاده ای امشب مهمونی داره
که دعوتی باز نبرینش لعنتیا گفتی که عشق منی خودت بودی حرف زدیا
نگاه کن شدم از اون دسته آدم عصبیا یه رو میرسه نمیبینی ازم اثریا
بگو به تن پاکت خودت دست کیا تو هم مثل منی تو یه ساعت یه بسته سیگار
دارم من عکس چشات از کارات دست بکشا حداقل چیزی بگو تو بگو بسه ارشاد
بس نمیکنم اخه حرفام هنوز مونده شاید مسخره میکنی که این روانی چی خونده
بس نمیکنم اخه تو که نمیدونی اون بچه بازیات پر و بالمو سوزونده
بس نمیکنم و کشش میدم باور کن همه خیانتاتو به چشم دیدم آخر
برو طمع هوسو بچش بینم نامرد من یه عشق دارم که بهش میگم مادر
چشای سیاتو رنگ و روی رفتت خودکار تو دستم اشک روی دفتر
تو پیش اونی و اصن نمیدونی که بغض کرده خفم لباسات هنوز هست تو کمد اتاقم
همه دوست و رفیقامم که شمارتو دارن خیلیا با تو رو بالشت سر میزارن و
شبا میایی تو خوابم و از خوابشم بیزارم بس کن ببین قاتل نشما
نکشمت تو کوچه ها به زور رو زمین تو الان بالایی یه روز واسه با من بودن به عالم رو زدی
شنیدم برند شدی به من کلی فوش دادی کنارش ولم کنید دلم هری ریخته به یادش
به من اینطوری نگاه نکن انگاری بی تقصیری تو صد نفرو بازی دادی از هیچی نمیترسی
یه مشت قاب ترک خورده روحیه ای که مرده یه فندک یه سیگار رو بازوی زخم گنده
حتی کسی نیست اینجا بکنه پانسمانم تو فداش شدی آره ولی واسه ما نه
یه لیوان آب سرد لش رو مبل خونه یه قاب عکس دستمه لعنتی کپ اونه
هنوزم همون قیافه هنوزم همون ادا من دوسش داشتم ولی خیانتاش امون نداد
خندهات پیش اون دل منو کرده کباب هنوزم همون ارشادم همون کله خراب
که روانیم میکنه همه ی خیانتات که هنوز میکشه منو لبخند لبات
خودت که پیش اونی ولی عکسات رو به رومن میخندیدم الکی انگاری دیوونه بودم
سفارشی:@kaptain
یه کاغذ یه خودکار بنویس گلم تو بد کردی ولی لعنت به خودم
بیا خلوت کنیم باز من زخمامو نشون میدم و مرهمش با تو
بیا بازی کنیم بازم تو ته سیگارامو بشمار منم عشقاتو
همش کار و کار با خستگی میرم خونه اعصاب خط خطیمم مادرمو میرنجونه
یا نمیخابم یا میخابم با قرص هر شب هیشکی به پام نموند به جز همین جفت کفشم
فکر کردی تو نبودت این سیگاره خاموش میشه نه یادت میوفتم به دنیا فوش ناموس میکشم
بگو به کی دلت بنده گفتم دوست دارم جوابت یه استیکر خنده
گفتی به هم میرسیم داری بهش میرسی که باکلاس شدی زیرلباتم یه پرسینکه
این انگشتای بی حس روی سیمای این سازم تو خودتو خراب کردی من دنیامو میسازم
شبیه فرشتها بودی ولی شیطونی اره امشب پیششی شیطونی آره
چقد به خودت رسیدی داری کجا میری کدوم حروم زاده ای امشب مهمونی داره
که دعوتی باز نبرینش لعنتیا گفتی که عشق منی خودت بودی حرف زدیا
نگاه کن شدم از اون دسته آدم عصبیا یه رو میرسه نمیبینی ازم اثریا
بگو به تن پاکت خودت دست کیا تو هم مثل منی تو یه ساعت یه بسته سیگار
دارم من عکس چشات از کارات دست بکشا حداقل چیزی بگو تو بگو بسه ارشاد
بس نمیکنم اخه حرفام هنوز مونده شاید مسخره میکنی که این روانی چی خونده
بس نمیکنم اخه تو که نمیدونی اون بچه بازیات پر و بالمو سوزونده
بس نمیکنم و کشش میدم باور کن همه خیانتاتو به چشم دیدم آخر
برو طمع هوسو بچش بینم نامرد من یه عشق دارم که بهش میگم مادر
چشای سیاتو رنگ و روی رفتت خودکار تو دستم اشک روی دفتر
تو پیش اونی و اصن نمیدونی که بغض کرده خفم لباسات هنوز هست تو کمد اتاقم
همه دوست و رفیقامم که شمارتو دارن خیلیا با تو رو بالشت سر میزارن و
شبا میایی تو خوابم و از خوابشم بیزارم بس کن ببین قاتل نشما
نکشمت تو کوچه ها به زور رو زمین تو الان بالایی یه روز واسه با من بودن به عالم رو زدی
شنیدم برند شدی به من کلی فوش دادی کنارش ولم کنید دلم هری ریخته به یادش
به من اینطوری نگاه نکن انگاری بی تقصیری تو صد نفرو بازی دادی از هیچی نمیترسی
یه مشت قاب ترک خورده روحیه ای که مرده یه فندک یه سیگار رو بازوی زخم گنده
حتی کسی نیست اینجا بکنه پانسمانم تو فداش شدی آره ولی واسه ما نه
یه لیوان آب سرد لش رو مبل خونه یه قاب عکس دستمه لعنتی کپ اونه
هنوزم همون قیافه هنوزم همون ادا من دوسش داشتم ولی خیانتاش امون نداد
خندهات پیش اون دل منو کرده کباب هنوزم همون ارشادم همون کله خراب
که روانیم میکنه همه ی خیانتات که هنوز میکشه منو لبخند لبات
خودت که پیش اونی ولی عکسات رو به رومن میخندیدم الکی انگاری دیوونه بودم
سفارشی:@kaptain
۱۰۵.۲k
۰۸ بهمن ۱۳۹۸
دیدگاه ها (۱)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.