مثبت فکر کن، خوشحال باش، هر روز صبح به خودت بگو امروز بهت
مثبت فکر کن، خوشحال باش، هر روز صبح به خودت بگو امروز بهترین روز زندگی است، به چیزهای مثبت فکر کن، اگر منفی باشی منفی ها جذب تو میشن و هزاران جمله دیگر.
مشکل چنین طرز تفکری چیست؟
گاهی به خودمان می گوییم حتما در این مصاحبه قبول می شوم، حتما به این ماشین می رسم، حتما فلان فرد دلخواه رو به دست میارم اما گاهی نتایج ناامید کننده ای را تجربه می کنیم.وقتی باورها و انتظارات ما با تجارب واقعی مان مطابقت ندارد، گیج و ناامید می شویم. برخی پژوهش ها نشان می دهند که افراد افسرده با مثبت اندیشی، به افسردگی شان دامن می زنند.
همه ما گاهی غم را تجربه می کنیم و بسته به روزی که گذرانده ایم یا خلق و خویی که داریم احساس بدی را تجربه می کنیم. اگر در چنین وضعی سعی کنیم به خودمان یادآوری کنیم که همه چیز خوب است چه اتفاقی می افتد؟به خودمان دروغ گفته ایم و خودآگاهی مان را از دست می دهیم. احساسات ناخوشایند(خشم، غم، ترس، ...) در تمام تاریخ به بقای ما کمک کرده اند.
وقتی شما فکر کنید اوضاع خوب نیست احتمالا حل مسئله بیشتری انجام می دهید نسبت به زمانی که فکر کنید همه چیز خوب است یا خوب خواهد شد. تغییر و رشد زمانی اتفاق می افتد که ما بتوانیم جنبه های منفی را نیز به اندازه جنبه های مثبت ببینیم.
نیچه در جایی می گوید:"شما می خواهید رنج را از میان بردارید، اگر بشود...و کدام اگر بشودی احمقانه تر از این".
پیش بینی های خوشبینانه هم سبب می شوند فرد مضطرب برای بدترین حالت آماده نباشد و هم نادانسته تلویحا می گویند که اگر بدترین حالت رخ دهد مصیبت بار و فاجعه خواهد بود.سنکا(فیلسوف) می خواهد فکر کنیم رویدادهای بد احتمالا رخ خواهند داد ولی اضافه می کند که هرگز احتمال ندارد به اندازه ای که می ترسیم بد باشند.
برخی می پرسند پس اگر مثبت اندیشی خوب نیست منفی بافی خوب است؟ متضاد منفی بافی مثبت اندیشی نیست بلکه واقع نگری است. بنابراین تاکید روی تفکر غیرمنطقی است؛ چه مثبت چه منفی.
برای تفکر واقع بینانه چه باید کرد؟ این سوالات را از خودتان بپرسید:
1.چه شواهدی از این فکر حمایت می کنند؟
2.چه شواهدی این فکر را رد می کنند؟
3. در مورد این موقعیت به چه شیوه دیگری می توان فکر کرد؟
مشکل چنین طرز تفکری چیست؟
گاهی به خودمان می گوییم حتما در این مصاحبه قبول می شوم، حتما به این ماشین می رسم، حتما فلان فرد دلخواه رو به دست میارم اما گاهی نتایج ناامید کننده ای را تجربه می کنیم.وقتی باورها و انتظارات ما با تجارب واقعی مان مطابقت ندارد، گیج و ناامید می شویم. برخی پژوهش ها نشان می دهند که افراد افسرده با مثبت اندیشی، به افسردگی شان دامن می زنند.
همه ما گاهی غم را تجربه می کنیم و بسته به روزی که گذرانده ایم یا خلق و خویی که داریم احساس بدی را تجربه می کنیم. اگر در چنین وضعی سعی کنیم به خودمان یادآوری کنیم که همه چیز خوب است چه اتفاقی می افتد؟به خودمان دروغ گفته ایم و خودآگاهی مان را از دست می دهیم. احساسات ناخوشایند(خشم، غم، ترس، ...) در تمام تاریخ به بقای ما کمک کرده اند.
وقتی شما فکر کنید اوضاع خوب نیست احتمالا حل مسئله بیشتری انجام می دهید نسبت به زمانی که فکر کنید همه چیز خوب است یا خوب خواهد شد. تغییر و رشد زمانی اتفاق می افتد که ما بتوانیم جنبه های منفی را نیز به اندازه جنبه های مثبت ببینیم.
نیچه در جایی می گوید:"شما می خواهید رنج را از میان بردارید، اگر بشود...و کدام اگر بشودی احمقانه تر از این".
پیش بینی های خوشبینانه هم سبب می شوند فرد مضطرب برای بدترین حالت آماده نباشد و هم نادانسته تلویحا می گویند که اگر بدترین حالت رخ دهد مصیبت بار و فاجعه خواهد بود.سنکا(فیلسوف) می خواهد فکر کنیم رویدادهای بد احتمالا رخ خواهند داد ولی اضافه می کند که هرگز احتمال ندارد به اندازه ای که می ترسیم بد باشند.
برخی می پرسند پس اگر مثبت اندیشی خوب نیست منفی بافی خوب است؟ متضاد منفی بافی مثبت اندیشی نیست بلکه واقع نگری است. بنابراین تاکید روی تفکر غیرمنطقی است؛ چه مثبت چه منفی.
برای تفکر واقع بینانه چه باید کرد؟ این سوالات را از خودتان بپرسید:
1.چه شواهدی از این فکر حمایت می کنند؟
2.چه شواهدی این فکر را رد می کنند؟
3. در مورد این موقعیت به چه شیوه دیگری می توان فکر کرد؟
۷۰.۳k
۰۸ بهمن ۱۳۹۸
دیدگاه ها (۳)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.